Βιόλα Solo Viola da Gamba

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Από τη συλλογή: Όλα τα πρωινά του κόσμου Τous les matins du monde

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Σ’ ένα τέρμα θα ενώσω μ’ έναν κύκλο την αρχή
όλα απόψε ξαγρυπνούνε για μιαν άλλη εποχή
στιγμιαία η ματιά μας δεν υπόσχεται πολλά
όμως ξέρει αυτός ο κήπος ότι γύρισες ξανά. [/I]
..............................................................................................

Πώς μυρίζουνε τα ρόδα ξεχασμένη ίσως με δεις
με βυθίζουν’ γύρω όλα γλυκές ώρες σιωπής
κι όσα έρθουν θ’ αρνηθούνε πως υπήρξανε και χθες
σαν παιδιά στον κήπο παίζουν όσα ξέχασες πως θες.

Φταίει το παλιό ρολόι που κτυπά πάντα στις τρεις
να κερδίζει τα χαμένα κι όσα ήθελες να βρεις
ν’ απαιτεί, να συσσωρεύει, να μαζεύει τα λεπτά
το εκκρεμές ξανακτυπάει αν η ώρα πήγε επτά.

Οι ματιές μας απλωμένες σε θλιμμένα δειλινά
δυο κορίτσια σαν τις ώρες χάθηκαν μες τη νυχτιά
και νοστάλγησες τον ήχο της παλιάς μας μουσικής
κράτησες τις πρώτες νότες το σκοπό να θυμηθείς.

Μα δώστε μου τη βιόλα μου το τέλος προσπερνώ
τις Κυριακές τα δάκρυα κυλούνε σα νερό
αν ενωθεί κάτι εδώ με την παλιά ζωή μας
υπέμεινες και άντεξες αργά περνά η ποινή μας.

Μ’ ένα χρώμα θα ορίσω μιαν αγάπη ν’ απλωθεί
να γυρίσει να μ’ αρπάξει να χαθώ μες τη στιγμή
πώς αφήνει ο λυγμός μας ένα σώμα που ασφυκτιεί
σα δραπέτης ταξιδεύει σ’ ένα μέλλον αγρυπνεί.

Σ’ ένα τέρμα θα ενώσω μ’ έναν κύκλο την αρχή
όλα απόψε ξαγρυπνούνε για μιαν άλλη εποχή
στιγμιαία η ματιά μας δεν υπόσχεται πολλά
όμως ξέρει αυτός ο κήπος ότι γύρισες ξανά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2008