Της φυγής το μονοπάτι

Δημιουργός: Πολύφημος

(Μελοποιημένο)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μ’ένα φθαρμένο κομπολόι,
Λίγο καπνό κι ένα ποτό,
Σπρώχνω τους δείχτες στο ρολόι,
Και προς το τέλος μου κοιτώ.
Ποια γιατρειά;
Ποια παρηγοριά;
Θε να φέρει την κατάνοιξη,
Σ’ ένα μαύρο σκηνικό;
Της φυγής το μονοπάτι,
Τώρα μοιάζει λογικό.

Κοφτερά σαν το μαχαίρι,
Καθαρά σαν το νερό,
Ειν’ τα μάτια μου που τόσα χρόνια,
Τρέμεις μήπως δεις.
Της λησμονιάς το τραύμα,
Δεν το ξεχνώ,
Του χωρισμού τον πόνο,
Δεν προσπερνώ.

Σ’ ένα δωμάτιο κλεισμένος,
Μοιάζει μακριά ο ουρανός,
Στέκει μαζί μου κλειδωμένος,
Του τελειωμού ο οιωνός.
Που να κρυφτώ;
Πώς να ξεχαστώ;
Μάλλον κάπου αλλού θα κρύβεται,
Η αχτίδα που ζητώ,
Το μυαλό που είχες δέσει,
Τώρα πια είναι λυτό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-05-2008