Το μπαλόνι του Μάη

Δημιουργός: Maria Olsen, Μαρία

Mαγιάτικες σκέψεις σε άμετρο φόντο μαζί με την καληνύχτα μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πράσινα φύλλα φλερτάρουν με τον ήλιο
η καρδιά του Μαιού χτυπά κάτω απ΄ τις καστανιές
πάνω στα χορτάρια μυρμηγκιάζουν τα σπουργίτια
τα μάτια μου ακολουθούν το κόκκινο μπαλόνι

Γεμάτο διοξείδιο του άνθρακα που κάποτε ήταν οξυγόνο
φουσκωμένο από των πνευμονιών μας το υπόλοιπο – ή μήπως ήταν από το έλλειμα;
και το κρατήσαμε μαζί, με χείλια ενωμένα
και μάτια που δίσταζαν να συναντηθούν

Και τότε τ’ αμολήσαμε, μα ήταν πιά αργά
δεν σκέφτηκε κανείς να δέσει ένα κόμπο
κι αντί ν΄ ανέβει, να αιωρηθεί κι εμείς μαζί του
ξεφουσκώνει τώρα σε απρόβλεπτες και σκληρές τροχιές

Γωνίες, γωνίες κάτω απ’ τον τον ήλιο
ανελέητα τετράγωνα τεμαχίζουν τον ουρανό
κι ο σπάγγος που θέλαμε τόσο να το δέσουμε
σέρνεται άψυχα στο γυαλισμένο παρκέ των επιθυμιών μας

Θα θελα η φωτιά μας κάπου κάπου να με ζεσταίνει
αντί να με καίει με μια φλόγα αβάσταχτη κι αιώνια
κάπου αλλού ζεστάθηκα, όμως περάσαν χρόνια
κι από αυτή τη ζεστασιά μόνο το κρύο μένει

Δεν ξέρω αν η φωτιά μέσα μας θα ναι πάντα
με φανερά τα μυστικά και με καλές προθέσεις
με τον οξύ πόνο του απραγματοποίητου θες να με δέσεις
το διοξείδιο μας απελευθερωμένο και άχρηστο στη μπάντα

Δεν ξέρω αν η αγάπη μας θα ναι για πάντα μόνη
αν θα μαστε απόντες στο γρασίδι του Μαιού
γυμνοί σαν αμελέτητο πόνο μικρού παιδιού
εμείς και το κατάκοιτο ξεφούσκωτο μπαλόνι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-06-2008