Υπνοβατώ

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Η συνέχεια αύριο.. δεν προλαβαίνω.. πρέπει να γράψω κιόλας ρε παιδιά !... Παρθενοφιλιά σας !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με έχεις φτάσει πια στα πρόθυρα της τρέλας
Είν' η αγάπη σου μαχαίρι στην καρδιά
Υπνοβατώ στο μαγεμένο σου το Σέλας
Και ανασαίνω τη δική σου ευωδιά...

Aναπολώ.. οραματίζομαι.. ελπίζω
Ό,τι κι αν νιώσω είναι λίγο τελικά
Μες στην τροχιά σου έχω μπει.. και δεν γυρίζω
Στην εποχή που σ' αγαπούσα φιλικά...

Είσαι η μοίρα μου.. και πώς να σ' αποφύγω
Που ανεξίτηλα σημάδια μου χαράζεις ;
Κάθε ξημέρωμα τα μάτια μου ανοίγω
Κι έρχεσαι πλάϊ μου.. με πάθος μ' αγκαλιάζεις...

Ούτε φαί.. ούτε νερό.. μόνον εσένα
Έχω ανάγκη κάθε μέρα και νυχτιά
Κι είναι τα μάτια μου υγρά και θαμπωμένα
Μια σπίθα είμαι.. μα εσύ είσαι φωτιά...

Έλα κοντά μου.. άλλο πια μην περιμένεις
Αφού γεννήθηκε ο ένας για τον άλλον
Να αποφεύγεις τη ζωή.. μην επιμένεις
Και μην ζυγίζεσαι στο άτολμο το "μάλλον"...

Είσαι ο άνεμος που παίρνει τη λαλιά μου
Και στα ουράνια ψηλά την ανεβάζει
Είσαι πνοή π' αναστατώνει τα μαλλιά μου
Μια μελωδία που στα χείλη μου σταλάζει...

Τί άλλο πρέπει να σου πω για να πιστέψεις
Πως ανασαίνω τώρα πια μόνο για σένα ;
Από τον Άδη έλα τώρα να με κλέψεις
Να μου φορέσεις της χαράς σου την καδένα...



2-6-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-06-2008