Ονειρολόγιο

Δημιουργός: candy-candy, Χριστιάννα

Σ' αγαπώ. Πώς το λένε γαμώ; Είναι κακό; Ειν' απερίγραπτο!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξυπνώ μετά από έναν βαθύ ύπνο
Ξέρεις, εκείνον που νομίζεις πως δεν πέρασε στιγμή από την ώρα που σε πήρε.
Κι όμως μπορεί να πέρασαν αιώνες.

Μπορεί μια ωραία κοιμωμένη να κοιμάται ακόμα
Γιατί το αρχοντόπουλο έχασε τον δρόμο
Και δεν πήγε να την ξυπνήσει. . .
Και μπορεί ακόμα τα παιδιά να μην πιστεύουν στα παραμύθια
Γιατί η ζωή τελικά είναι το μεγαλύτερο παραμύθι.
Άλλοι φωνάζουν τον παραμυθά Θεό
Κι άλλοι Μοίρα.

Όταν λοιπόν ανασηκώνομαι και κοιτάζω τριγύρω
Βλέπω από τα κατεβασμένα ρολά να μπαίνουν αχτίδες ηλίου
Και να πέφτουν απαλά στο πάτωμα
Δεν ξέρω τι ώρα είναι
Καλοκαίριασε.
Μάλλον είναι απόγευμα μα θυμίζει μεσημέρι.
Αποφασίζω να αλλάξω πλευρώ και να πλαγιάσω ξανά.

Ξυπνώ πάλι, από τον ήχο των ονείρων μου αυτή τη φορά
Όνειρα ικανά να ρίξουν κάτω και τα πιο μεγάλα παλάτια.
Νομίζω βράδιασε
Μπορώ να το καταλάβω απ’ τον αέρα.
Αποφασίζω να σηκωθώ
Να βγω έξω, να δω το φεγγάρι

Είναι ακόμα εκεί. . . .
Πάντα εκεί . . .
Μόνο[B] εσύ[/B] έφυγες τελικά απ’ τη ζωή μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-06-2008