Το παράπονο του ποιητή

Δημιουργός: χρήστος

για όλους τους "άδοξους ποιητές"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποιητής παραπονέθηκε στην ποιητική του μούσα
αυτή που τον δασκάλευε στιχάκια στη ζωή του
να γράφει πάντα με άρτια ομοιοκαταληξία
που τα ζηλεύανε πολλοί άριστοι ομότεχνοί του,

Ότι μονάχα άδοξες και παρακμής στιγμές
μέσα στα ποιήματά του αποθανατίζει,
πως τον εμπνέει μοναχά ο χρόνος που εκπνέει
και θάνατους και χωρισμούς μονάχα πως ξορκίζει.

Και κείνη του πε : « η παρακμή είναι προστάδιο αίγλης,
μικρή προνύμφη λίγο πριν μεταμορφώσει
το σώμα της σε φτερωτό κορμί μιας πεταλούδας.
μα πρέπει κάποιος να το πει και κάποιος να το νιώσει»


Ο ποιητής που ξαγρυπνά πολύστιχο ένα ποίημα
συνθέτει, για την παρακμή της άδοξης ζωής του
ελπίζοντας ότι γι αυτόν τα ίδια τα στιχάκια
της αίγλης του θα είναι αρχή, προστάδιο της ακμής του.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-01-2005