Tα σκίνα Της νύχτας

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με μελαγχόλησαν τα σκίνα της σιωπής σου τ’ανθισμένα.
Τόσο σου μοιάζει ο πυρετός τούτης της Δύσης
τόσο σου μοιάζει
που σε συνταίριαξα με τ’άστρα του βυθού
τις προδομένες μου ευχές να διασώσεις

Όταν τυχόν κείνη την ώρα
οι φυσαλίδες μαρτυρήσουνε τις λέξεις
οι φυσαλίδες που κομπάζουνε
προς μιαν ανίουσα φυγή
προς έναν ήττονα σκοπό

Οι φυσαλίδες,
ένα άκομψο αστείο της φυγής σου

Να! Να ένα νούφαρο στη λίμνη της αγάπης
σκύψε σου λέω, δεν ακούς;
Της πρώτης μας μετάληψης το ύδωρ
σαν ύστατη μπροστά μας στέκει όαση
Τούτη την ώρα

Σωρό κοχύλια, μύρια φύκια
τόσα ψάρια, πόσοι ιππόκαμποι μας κρύβουν
όμως σκύψε!

Έχω στο χέρι μου μονάχα μια ραντίδα
να τη γευτούν οι ξεχασμένες μας ορμές
δρόσο κι αγίασμα στο στόμα της σελήνης

Με μελαγχόλησε στ’αλήθεια αυτή η σελήνη
τόσο που λέω να τη βγάλω σαν καρφίτσα
απ΄το μαύρο της ψυχής μου
και να στη δώσω με το φως μιας αγκαλιάς

Τώρα σου λέω είν’ η ώρα για τα θαύματα
Αυτή η νύχτα μ’ένα σύρμα ηλεκτροφόρο θα μας στείλει
ως της αρχής ή ως του τέλους μας τα γράμματα...
Απόψε φίλα με κι ας λείπουνε τα χείλη...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-06-2008