Ναυάγιο παρθενικό

Δημιουργός: Ενιπεύς

Χωρίς λόγια...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο άγιο δισκοπότηρο του έρωτα,
τα δυο μου χείλη μάτωσαν απόψε.
Μα να,
του έρωτα το ξωτικό εφάνη
και ευθύς το πήρε μου μακριά,
για αλλού πια κι'άλλους τρέχει να γλυκάνει.

Στο φιλντισένιο σου κορμί επάνω,
άφησε ο χρόνος τη στερνή πνοή του απόψε.
Δυο παγωμένα δάκτυλα του ρολογιού οι δείκτες,
δείχναν τα σώματα, που βαρεθήκαν την αφάνεια.
Μα να,
ο χρόνος είχε νεκροφάνεια.

Τώρα, σαν τον τυφλό διαβάτη ψαχουλεύω,
σε ακάνθινους λαβύρινθους γυρεύω,
το μίτο μου να βρω του μίσους.
Μα να,
ο πόθος τραγικός περίγελος του μίσους,
και'γώ ναυάγιο ξανά παρθενικό,
ασάλευτο σε απύθμενες αβύσσους.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-06-2008