Αμαρτωλο

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Αμαρτωλο</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Αμαρτωλο</b><p>Δημιουργός: ΘΙΣΒΗ, <i>ΜΑΙΡΗ</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>[align=center]     <br />
                                   θεέ μου και προστάτη....πατέρα κι' αδελφέ...<br />
                                   σ' έχω ξανά ανάγκη...σε θέλω εδώ μαζί μου!<br />
                                   γιατί δεν καταδέχεσαι να πιούμε εναν καφέ...<br />
                                   στ' ορκίζομαι δε θα φορτώσω..σ' εσένα την πληγή μου!<br />
<br />
                         έλα μεσ' στο δωμάτιο που βράζει απο σιωπές<br />
                            κι' ότι κοιτάω κοίταξε! τα μάτια σου να αδειάσουν!<br />
                          με μάτωσαν! με στράγγιξαν! οι γυάλινες βροχές<br />
                          χαράματα με κυνηγούν....να με κατασπαράξουν...<br />
<br />
                                                 μίλα μου λίγο φιλικά! κάπνισε ενα τσιγάρο!<br />
                                                 στον ώμο μου το χέρι σου το άγιο ν' ακουμπήσει!<br />
                                                 το ξέρεις πια καλύτερα...εδώ δεν έχω φάρο...<br />
                                                 ούτε αστέρι λαμπερό...να με καθοδηγήσει...<br />
<br />
                               άκου να δείς τι έπαθα! εγώ η χωματένια!!<br />
                                ένα ανθρωπάκι απο πυλό! ένα καραγκιοζάκι!<br />
                               σου αρέσουν οι λεξούλες μου; σου προκαλούνε γέλια;<br />
                                μήπως να γίνω πιο θρασύς...μήπως να πιώ λιγάκι...<br />
<br />
                                                   κι' αν δεν σου αρέσω εγώ μετά..κι' άν αμαρτίσω πές μου!<br />
                                                    μήπως θα φύγεις ξαφνικά...μήπως θα με πουλήσεις;<br />
                                                    χαράμι πάλι θα χυθεί ο πιό γλυκός καφές μου...<br />
                                                    πόσες φορές θα μ' αρνηθείς...μέχρι να μ' αγαπήσεις...<br />
<br />
                                  τί με παράτησες εδώ; και πού μ' αφήνεις μόνη!<br />
                                   εσύ με έφτιαξες αυτή που βλέπω στον καθρέφτη!<br />
                                    αναίσθητη! βαρύπενθη! σάν το κερί που λιώνει...<br />
                                   να σε χτυπάω αλύπητα...να σε φωνάζω...φταίχτη!<br />
<br />
                                                    το δίκαιο το γράμμα σου, το διάβασα πριν κλάψω...<br />
                                                     μα εσύ ποτέ δεν έφτασες στον τρόμο το δικό μου!<br />
                                                     πολλές φορές, συμπάθα με, ζητούσα να σε θάψω....<br />
                                                     σ' αυτό που εσύ μου στόλιζες....το άσπρο φέρετρό μου!<br />
<br />
                                  τα μάτια μου κι' αν μούλιασαν...κι' αν κυβερνά το δάκρυ<br />
                                   τα χέρια κι αν παράλυσαν...η ανάσα κι αν δε βγαίνει<br />
                                   στου χρυσαφένιου πύργου σου με κλώτσησες την άκρη...<br />
                                   κι' ένα κουρέλι ρούχο σου...το σώμα μου βαραίνει...<br />
<br />
                                                   παράπονα θεούλη μου...και γκρεμισμένα κάστρα...<br />
                                                   δυό αγκαλιές παυσίπονα...και βενζοδιαζεπίνες!<br />
                                                   πές μου..σ' εντυπωσίασα; ή σου' κανα χαλάστρα;<br />
                                                   στον ύσηχο παράδεισο...ακούγονται σειρήνες!!<br />
<br />
                                    ψυχρό σεντόνι μ' ακουμπα...και ξεγλυστρούν οι ώρες...<br />
                                      αύριο πρωί σηκώνομαι...λίγο πριν να ξυπνήσεις<br />
                                     σ' ένα άγριο πόλεμο τρελλό, όλες της γής οι χώρες...<br />
                                    έλα σταμάτα τον λοιπόν!! θα με ξανακερδίσεις!!<br />
<br />
                                                       μα...πού γυρνάς! δεν με ακούς; πού είσαι;σε γυρεύω!<br />
                                                       σ ' έχω καθήσει στο σκαμνί! ίσως σ' έχω στριμώξει!<br />
                                                       για να σε δω....για να σε βρω...για να σε συνεφέρω!<br />
                                                       το ιερό σου ξέσπασμα...πρίν να με καταδιώξει!<br />
<br />
                                           άνθρωπος λέγομαι εγώ...κι εσύ θεός κι αφέντης!<br />
                                            φεύγουν οι μέρες κι οι ζωές...κι' εγώ σε ψάχνω ακόμα!<br />
                                             σε αναζητώ! σε εκλειπαρώ, γονατιστή να έρθεις.....<br />
                                             όχι το πρώτο ραντεβού...μήν είναι μεσ' στο χώμα!!<br />
<br />
                                                           έλα τη νύχτα! έλα με φώς!έλα σαν τρομοκράτης!<br />
                                                             ρούφα την άδεια μου σκιά! δωσ' μου φτερά να ανέβω!<br />
                                                            είσαι φθαρτό απόσπασμα!δειλλός επαναστάτης!<br />
                                                            δωσ' μου αν θές τη θέση σου, μήπως τα καταφέρω!<br />
<br />
                                          συγχώρα με που ξέφυγα...απ το δικό σου σύμπαν!<br />
                                             αγγελοδιάβολοι κι εχθροί...και φίλοι με ζητάνε...<br />
                                             "αύριο πεθαίνεις μοναχή"! σαν ιαχή μου είπαν...<br />
                                             κι' εγώ γυρνάω σ' εσένανε...λίγο πριν να με φάνε!<br />
<br />
                                                         κι' αν είναι όνειρο αυτό...ή...κι αν πνοή μυρίζει...<br />
                                                         μαλαματένια στάζουνε... τα δάκρυα στη χούφτα...<br />
                                                         απόψε θα γιορτάσουμε...θεέ...χαρά και λήθη!!<br />
                                                          κεράκια δεν θα σβύσουμε απο αυτη την τούρτα!<br />
                                                              <p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-06-2008</td><td valign=top></td></table><br />