Παντοτινή μου αγάπη

Δημιουργός: Martyr, Nikos Ποταμούσης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

13/6/2008


[align=center]Χρόνια περάσανε πολλά
Και αφήσανε αναμνήσεις
Στης καρδιάς τα ανήλιαγα στενά
Λέξεις που δεν γίνεται να σβήσεις

Δάκρισε απόψε η καρδιά μου
Και γέμισε με αίματα τα όνειρα μου
Η ψυχή μου χάθηκε στο γκρίζο του ουρανού
Εκεί που δεν φτάνει το μάτι του θεού
Ο πόνος του χωρισμού είναι φριχτός
Δεν υπάρχουν λόγια να τον γιάνουν
Είναι ο χρόνος ο δικός μου τιμωρός
Και μαζί με την ζωή θα με ξεκανουν

Την φωνή σου ακούω στο σκοτάδι
Και αναζητώ απεγνωσμένα ένα χάδι
Εφιάλτες γίναν τα όνειρα μου
Δεν σε έχω μές στην αγκαλιά μου

Το άρωμα σου την ατμόσφαιρα γεμίζει
Το μυαλό στις αναμνήσεις το βυθίζει
Όλα γύρω μου κομμάτια σπασμένα
Τα λόγια σου είναι στην καρδιά μου γραμμένα

Κόβω την καρδιά μου στα δυό
Και σου δίνω το ένα κομμάτι
Το κάνω αυτό γιατί σε αγαπώ
Και θέλω από εμένα να έχεις κάτι

Ο ήλιος είναι ο κριτής
Για όλες μου τις αμαρτίες
Σε αγάπησα όσο κανείς
Δεν υπάρχουν αμφισβητίες

Σε κοίταξα στα μάτια βαθυά
Ατελείωτες φορές ξανά και ξανά
Μα φοβήθηκα κατα βάθος πολύ
Μην η αγάπη μου αποκαλυφθεί

Ζωγράφισα στον ουρανό
Την καρδιά μου
Και έκλεισα μέσα της
Όλα τα όνειρα μου
Θέλω όταν κοιτάς ψηλά
Να γνωρίζεις ότι η καρδιά μου μόνο για εσένα χτυπά

Χώθηκα μεσα στον πύρινο κυκλώνα της αγάπης
Μέσα στους πάγους του αέναου κενού
Σε ταξίδι που δεν υπάρχει χάρτης
Μήτε ορίζεται η διαδρομή του γυρισμού

Τραγούδισα το σώμα μου σε μια τριανταφυλλιά
Μια νύχτα έναστρη που είχε παγωνιά
Έδωσα κάθε στάλα αίματος που κυλούσε στο κορμί μου
Κάθε κομμάτι της ψυχής και του εαυτού μου
Άνθος γεννήθηκε από τα βάθη της γης
Που σου μιαζε τόσο , σε ομορφιά θαρρείς
Και πριν τον κόσμο αυτόν αφήσω
Το φύσιξα στον άνεμο για να έρθει κοντά σου
Την ζωή και την αγάπη αφήνω πίσω
Θα με πια μόνο στα όνειρα σου
Κράτα το ρόδο τούτο στην καρδιά σου
Και αν πονέσεις πότισε το με τα δάκρυα σου
Όπου και αν βρίσκεσαι θα έρθω κοντά σου
Τον πόνο που σε πνίγει να διώξω μακριά σου[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-06-2008