Σημείο τήξης

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παιχνιδίζει το φως
Στ΄ αέρινα μαλλιά της
Μαγνητίζει το βλέμμα
Αποτραβιέται τρέμοντας με λαχτάρα
Συνθλίβεται κάτω από την ίδια τη ζωή
Και δέκα να ΄χε θα τις έδινε ευχαρίστως
Για μια σταγόνα επίγειου παράδεισου
Μαζί της
Βράζει από τότε
Σ΄ένα καζάνι στεναγμών
Αποσυντίθεται ολοκληρωτικά
Μακριά της
Δίνη γαλάζια
Στροβιλισμοί αέναοι
Μεταξύ άφθαρτων ονείρων
κι ασθενικής πραγματικότητας
Το λουλούδι αυτό
δεν κόβεται, δε μυρίζεται
Μόνο αγαπιέται
Σαν το Αυγουστιάτικο φεγγάρι
Σκονισμένο αποτύπωμα
μιας χαμένης αγάπης
Κλειστή τώρα η ψυχή, ερμητικά
Παραθυρόφυλλο ερειπωμένης αγροικίας
Αγκαλιάζει νοσταλγικά το ταίρι της
Τριαντάφυλλο πρόωρα κομμένο
Κάποια τραχειά χέρια εζήλωσαν το αύριό του
Δακρύζουν οι μέλισσες
Δεν το χάρηκαν
Πάντα οι άνθρωποι τις προφταίνουν
Κόβουν τα καλύτερα κομμάτια
Κι ύστερα τα πετάνε
Ευτυχώς οι άνθρωποι δεν έχουν φτερά
Γι΄ αυτό ζηλεύουν τους αγγέλους
Θέλουν κι αυτοί να πετάξουν
μ΄ ένα φτερωτό χαμόγελο
Να φωλιάσουν στα ερμητικά κλειστά παραθυρόφυλλα
Να τα χαϊδέψουν όπως η σκόνη...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2008