Όταν γεννιόντουσαν αυτοί, ξεψύχαγε ο Ελύτης

Δημιουργός: tinios, ΡΗΓΑΣ Ε. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Εντελώς ΑΗΔΙΑΣΜΕΝΟΣ!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΌΤΑΝ ΓΕΝΝΙΟΝΤΟΥΣΑΝ ΑΥΤΟΙ, ΞΕΨΥΧΑΓΕ Ο ΕΛΥΤΗΣ!


Αφιερωμένο σ' όλους τους ΠΟΙΗΤΕΣ ( Άνευ εισαγωγικών)!!





Τιμή και δόξα στους "ποιητές",
που γράφουν ιστορία.
Του ονείρου τους ταξιδευτές,
που ορίζουν την πορεία.

Που ξεστραβώνουν τους θνητούς,
με θεϊκές οράσεις,
Με «των αιμάτων τους λωτούς»,(*)
κι άλλες σπουδαίες φράσεις!

Τον «οργασμό της μέλισσας»,(*)
των «άστρων τις κηδείες»,(*)
τους « πόθους της Αρμένισσας»,(*)
και άλλες αηδίες!

Ας το ακούσει, κάθε αυτί,
κάθε μωρός κι αλήτης:
Όταν γεννιόντουσαν αυτοί,
ξεψύχαγε ο Ελύτης.

Μύστες, του αιώνιου μυστικού,
με μια φωτιά στο στήθος.
Σ’ αυτούς, η χάρη του Θεού,
τ’ ανάθεμα, στο πλήθος.

Πατούν, απάτητη κορφή,
που η πλέμπα, δεν τη φτάνει,
τους στεφανώνουν οι «σοφοί»,
μ’ αμάραντο στεφάνι.

Όλους κοιτούν, αφ’ υψηλού,
εισπράττοντας τα « κλέη».
Έχουν το βάρος του φελλού,
που πάντοτ’ επιπλέει!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στον « Παρνασσό», οι «ποιηταί»,
δεν μ’ έχουνε καλέσει,
γιατί, δεν έγραψα ποτέ,
κάνα μεγάλο φέσι!

Ποτέ μου, δεν θα αξιωθώ,
βιβλία να υπογράφω,
γιατί εγώ, δόξα τω Θεώ,
απλά, τραγούδια γράφω!

Σου δίνω, κόρη, μιαν ευχή,
μαζί και μια κατάρα:
Καν’ στο Θεό σου, προσευχή,
μην μπεις σ’αυτή τη φάρα!



(*) : Αυθεντικοί στίχοι από "ποιήματα"!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-06-2008