Ενυδρείο

Δημιουργός: Κίρκη

Αφιερωμένο σε όσους νιώθουν πως το κελί τους είναι πολύ μικρό, και χτυπάνε στα τοιχώματα....Κάποιοι άνθωποι όταν βγουν απ' το κελί τους, αρχίζουν να χτίζουν κελιά για άλλους, για προστασία...Ελπίζω κάποιοι στιγμή να καταλάβουν το λάθος τους...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα όνειρα μου κύματα σε γυάλινο ενυδρείο
Τα θέλω μου χρυσόψαρα που ζουν μέσα σ’ αυτό
Όταν με κλείσαν σκεύτηκαν της σκέψης το θηρίο
Πως θα το ημερέψουνε και θα συμβιβαστώ

Τα όχι και τα πρέπει τους τα υψώσανε ντουβάρια
Και έτσι την ζωούλα μου με ασφάλεια θα κάνω
Και σίγουρα υπολόγιζαν, όπως και τ’ άλλα ψάρια
Πως ανα τρία δεύτερα την μνήμη μου θα χάνω

Κι έτσι δεν θα με κούραζε η ήσυχη ζωή μου
Ποτέ δεν θα βαριόμουνα τις ίδιες παραστάσεις
Ποτέ δεν υπολόγισαν καμιά απόφασή μου
Με φόβο μήπως και βρεθώ σ’ ακραίες καταστάσεις

Τους εαυτούς τους έπεισαν πως είναι για καλό μου
Και θεία υποχρέωση έχουν να με προσέχουν
Προστάτες και δημιουργοί για τον Παράδεισο μου
Τροφή και στέγη και στοργή απλόχερα παρέχουν

Κι εγώ με πείσμα προσπαθώ να φύγω, να το σκάσω
Να βγω στην κρύα θάλασσα, στην άμμο, στην αλμύρα
Πόσες φορές προσπάθησα τα όρια να τα σπάσω
Να πω πως, έστω μια φορά, τον δρόμο μου τον πήρα

Μα μες στο διάφανο κελί μένω φυλακισμένη
Κοιτάζω έξω, γύρω μου, τις μέρες να περνάνε
Γιατί όσο κι αν θα ήθελαν να είμαι ευτυχισμένη
Δεν είμαι ψάρι, δυστυχώς...Τα πάντα τα θυμάμαι...

Σημείωση: Για όσους δεν το γνωρίζουν, για να μην φανεί παράξενο...Η μνήμη των ψαριών μετά απο κάποιο χρονικό διάστημα χάνεται. Η μνήμη των χρυσόψαρων έχει ελάχιστη διάρκεια αν και δεν είμαι απόλυτα σίγουρη πως είναι μόνο τρία δευτερόλεπτα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-06-2008