Ανθος της έλξης

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

αφιερωμενο στην ιδια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φτασμένοι απο τη θάλασσα φυσάνε άνεμοι δροσιάς
Ασάλευτο το ρίγος της ορμής που φέρνουν και τη φωσφορίζουν
Κάτι κρυφό ζυγιάζεται τούτες τις ώρες στα βάθη της καρδιάς
Είτε σαν ήλιος,σαν σελήνη,καταμεσής έχουν θρονιάσει και λάμψη της χαρίζουν

Μιά αγάπη κι ένα αγκάλιασμα,προς το καλό και προς τ’ατάραχο μια ροπή
Δίχως διάκριση ή αποσκίαση δίχως φθορά ή κατατριβή
Μάγισσα προσπάθεια που πλάθει αόρατες τις προσμονές
Σε άκρα σιωπή ειπωμένες σπουδαίες επιταγές

Έχει στηθεί για πάντα τόσο έμμονα τόσο κυριαρχικά
Βαραίνει πια το στήθος αδιάκοπα,τόσο πολύ ωραία κι ασφυχτικά
Που αν πρόκειται απ’εκεί ποτέ να αποσειστεί
Η διαρκής του τάφου θάναι πλάκα για να τη διαδεχτεί

Κατάθελξε με ω εσύ! Που όλα εμπρός μου θεατά τα αφαιρείς
Που στη λήθη κρύβεις οτι μαζεύω πικρία κι απελπισία της ζωής
Ώστε να τείνω προς Εσέ επίμονα τα βήματα μου θαρρετά
Προς εξερεύνηση του τι είναι Ανατολή κι Ανάσταση ........στην ερημιά

Κατάθελξε με άνθος της έλξης ζηλευτό
Κι ας μην ξέρω σε ποιο θα φθάσω ουρανό
Κάποιο μυστήριο συντελείται μέλλεται ν’απλωθεί
Προς τ’άυλα πια οράματα παλεύει να εκλυθεί

Κρίνε λευκέ,τόση αγωνία για την τύχη σου δεν πάει χαμένη
Στη λατρεία σου η ζωή μου είναι τώρα αφοσιωμένη
Και τι ευωδία ! Βλέπω πια τον προορισμό μου
Τη λιτανεία σου ακολουθώ κάθε στιγμή με τον ειρμό μου........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-06-2008