Παράλληλα σύμπαντα

Δημιουργός: Deppoullini, despina

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παντα ήσουν εδώ για μένα... Να μου σκουπίζεις τα δακρυα οταν οι αλλοι είχαν φύγει...
Να μου λες πως μ'αγαπας...οταν το ειχα πραγματικα ανάγκη...
Θυμάμαι ένα βράδυ...
Οι δυό μας καθισμένοι στα σκαλιά...
Μου είχες πει ψιθυριστά στο αυτί σ'αγαπω...
Να μην τ'ακουσει αλλος...
Μονο εγω...
Και εγώ δεν σου είχα απαντήσει θυμαμαι...
Μου είχες χαμογελάσει όμως...Τα μάτια σου εδειχναν τόσο ευτυχισμένα...
Μονο που με είχεσ δίπλα σου...Και ας μην σου ανηκα...
Ας μην σου άνηκα ποτε...
Βραδυα καθομασταν μαζι....Μιλούσαμε...
Γελούσαμε...
Και τωρα...;
Μονο δυο λέξεις και όλα κομμάτια...
Συντρίμια...Οχι ερείπια...
Δυο μάτια βουρκομένα...
Και μια ψυχή στα δυό κομμένη...
Εγώ μονάχη να τριγυρίζω και εσυ να με ψάχνεις...
Το κινητό κλειστό...Κλήσεις παντου...
Και εγω να σκεφτομαι...
Δυο παράλληλα σύμπαντα...
Στο ένα ο ήρωας αναζητά αυτό που ποθει...
Και στο άλλο η ηρωίδα αναζητά την λύτρωση...
Δεν την ενοχλούν ούτε οι φίλοι, ούτε η κατάσταση ουτε τίποτα...
Είχε πάντα την τάση να παίρνει πανω της τα φταίω...
Ισως το μόνο της προτέρημα...
Γυρνάει στους δρόμους απελπισμένη μισόντας το άτομο που την έφερε σε αυτή τη κατασταση...
Μισόντας τον ιδιο της το εαυτο...
Φως...
Τα παράλληλα συμπαντα έγιναν ενα...
Ο ήρωας πενθόντας την χαμενη ιουλιέτα του...
Που το μαχαίρι βρήκε την θηκη του στο κορμί της...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-06-2008