Μοναξια

Δημιουργός: ΚΙΡΚΗ70

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΥΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οταν πολύ έχεις δεθεί κι απ αγάπη πονέσει
νιώθεις μέσα σου πως δεν υπάρχει πια,
ούτε γωνίτσα αλλο πόνο να χωρέσει
και τότε κλείνεσαι,και τότε φοβάσαι
και όλα όσα έζησες με τρόμο θυμάσαι

κι αφήνεις χρόνια να κυλούν,χειμώνες καλοκαίρια
και μόνη συνηθίζεις πια να βλέπεις τ αστέρια
την πίκρα σου μαθαίνεις να κρύβεις απ τους άλλους
και παύεις να ελπίζεις πια, σε έρωτες μεγάλους


όμως κάπου βαθυά η ψυχή πάντα ελπίζει
συ δεν θέλεις να το δεις ,στο νου σου όμως γυρίζει
γιατί στομα δίχως φιλί και σώμα δίχως χάδι
κρατάει ανήσυχο το νου,σχεδόν κάθε σου βράδυ


ο πόθος δεν κοιμίζεται,ο ποθος πάντα υπάρχει
στις άγριες επιθυμιές εκείνος πάντα άρχει
κι όταν δεν έχεις μια αγκαλιά βαθυά της να χωθείς
τότε,καθώς τα χρονια θα περνούν, σίγουρα θα χαθείς

γι αυτό και δίχως έρωτα,γι αυτό δίχως αγάπη
δε ζει ποτέ ο άνθρωπος,είν μία αυταπάτη
να έχεις πάντοτε ανοιχτή γι αγάπη την καρδια σου
για νάναι πάντα απ΄έρωτα γεμάτη η αγκαλιά σου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-06-2008