Ταξιδι / Ερωτικο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

αφιερωμενα οπως παντα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξιδι

Ανάτειλεν η μέρα,σήμερα αρχίζει η ωραία μας εποχή
Ανάτειλε λαμπρά αιθέριες αύρες την δροσίζουν
Με πάγια τα οράματα και υψίστην ηδονή
Μας διώχνουν τη λαχτάρα νέα μυνήματα βοίζουν

Το ταξίδι μας γοητεία και τέρμα μιάς επίμονης κακοκαιρίας
Που μας προηγήθη πρόωρα πολυ πρόωρα εναντιωμένη
Το διευθύνει η μοίρα σοφή της εμπειρίας
Κλειστή στον ίσκιο της σιωπής το ίδιο μοιραία σκλυρημένη

Τα στήθια μας φουσκώνουν απο έγνοια και χαρά
Παράξενοι ειρμοί τη φαντασία μας στραγγίζουν
Ίσως ωραίοι,ίσως ταραγμένοι,ίσως ανάμιχτοι όλα είναι πιθανά
Καινούργιο πρόκειται δουλάπι ν’ανοιχτεί,διάχυτες οι κλείδες τρίζουν

Ω και να!ο έρωτας περιίπταται νήπιος φτερωμένος
Με χαρίσματα χαράς,γαλήνης αφειδή
Κυρίαρχος όλων με την πειθώ εναγκαλισμένος
Όλη μας η ύπαρξη τείνει να τον υποδεχτεί

Πράγματι νήπιος,φτερωτός διαθέτει τη φαρέτρα ως κληρωτίδα
Κι είμαστε μείς οι φίλοι και συμπλωτήρες του......ευτυχείς
Ενώ εκείνος μ’άφθαστο κύρος ατίμητη μας δίνει ελπίδα
Και μας λικνίζει παιδικά,στο ρυθμό του πόθου εντός καμίνου....δροσερής

............................................................................................................................................................
Ερωτικό

Και την ώρα αυτή αγαπημένη,να μείνουν μπλεγμένα
Τα πιστά μας τα χέρια,οπως ήτανε σ’όλες τις ώρες
Οπως ειναι μπλεγμένα στον ατέλιωτο μόχθο
Οπως τόσες και τόσες πληγές χαιδέψαν αντάμα
Τις δικές μας πληγές και του κόσμου που ανοίγαν τριγύρω
Οπως είχαν ζυμώσει μαζί και το λίγο ψωμί μας

Μα κι ακόμα ως απλώναν μαζί στα λουλούδια του ονείρου
Και μαζί τα χαιδεύαν και κόψαν μαζί λίγα ρόδα
Ως μαζί είχαν λουστεί στης χαράς τις πηγές τόσο λίγο!
Και μαζί είχαν ριγήσει και τρέμει στις νύχτες του πόθου
Ως μαζί σηκωθήκαν στις μάχες ,μαζί τους θριάμβους
Χαιρετίσαν,μαζί και στις ήττες εσκάψανε τάφους

Και στην ώρα αυτή αγαπημένη,να μείνουν μπλεγμένα
Τα πιστά μας χέρια ,οπως ητανε σ’όλες τις ώρες
Κι οτι μέλλεται νάρθει ,ας έρθει,δεν μας τρέμουν τα χέρια
Ή τους γράφτηκε πάλι μαζί στο στεφάνι ν’απλώσουν
Το στεφάνι να πάρουνε ,να στεφανώσουν
Τα μαλλιά των ανθρώπων που θάχουν πλυθεί απο την λάσπη

Ή τους γράφτηκε μ’άγρια σκοινιά να δεθούνε ως σφαχτάρια
Ή του μπόγια το πόδι ,βαρύ να τα λιώσει στο χώμα
Το μαχαίρι καθώς θα ετοιμάζει ,καθώς θα σηκώνει
Οτι μέλλεται νάρθει ας έρθει ,δεν μας τρέμουν τα χέρια
Που την ώρα αυτή αγαπημένη θα μείνουν μπλεγμένα
Οπως ήταν στις ώρες που πέρασαν ,σ’όλες τις ωρες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-06-2008