Γιορτή μοναξιάς

Δημιουργός: nirbana, katerina

κοπιάστε στη γιορτή μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άναψα όλα τα φώτα στο σαλόνι
έβαλα σ' ένα κρύσταλλο κρασί
δίπλα μου η αγάπη παίζει μόνη
αχάιδευτο, ξυπόλυτο παιδί.

Φλερτάρω με το μέλλον ζαλισμένη
με το' να χέρι να χαιδεύω το παρόν
πίσω μου τ' άλλο να γυρνά και να επιμένει
κι εγώ κοράλλι καρφωμένο σε βυθό.

Μνημόσυνο μου μοιάζει της ζωής μου
κεριά θανάτου ό,τι πόθησα να ζω
φαντάσματα παρόντα στη γιορτή μου
που τα' συρα μαζί μου απ' το βυθό.

Η νύχτα πάλι νύχτα ξημερώνει
κι εγώ που πόθησα το φως τ' αυγερινό
πώς γέμισα τα μάτια μου με σκόνη
και χρέωσα ψυχή στα ''σ' αγαπώ''.
..................................................................
Σβήνω τα φώτα, πέφτουν οι σκιές
η αγάπη ακόμα γράφει άδειους κύκλους.
Αχ, να ' ξερα να ντύνω τις σιωπές
και να σωριάζω μ' ένα φύσημα τους τοίχους.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-07-2008