Οι έφοδοί μας

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είχε νυχτώσει και τα λόγια τα σεμνότυφα,
τυχοδιώκτες, σαν τις μαύρες αναμνήσεις σου,
θέλανε λέει να ρολάρουνε τ’ απόκρυφα
τ’ άσχημα βράδια που με σταύρωνες στις δύσεις σου

Ούτε Αυγουστιάτικα φεγγάρια σου απαίτησα
συνήθεια ήταν να περνώ μόνος(η) τα βράδια μου
μόνο η φωνή του Σ’ αγαπώ, λιγνή κι επαίτισσα:
«δος μου το βλέμμα σου» είπε «λύχνο στα σκοτάδια μου»

Παλιές αγάπες ανεβήκαν στην ορχήστρα τους
να ξαναπαίξουνε του έρωτά τους τ’ άσματα
μα πήραν πάλι οι καημοί την σφουγγαρίστρα τους
κι ακόμα βάζουν σε σακιά αγάπης θραύσματα

Είχε νυχτώσει και οι μάχες με τους πόθους σου
φέραν τα νιάτα της ψυχής πάλι ν’ αμύνονται
κατασκηνώσαν οι εχθροί σ’ όλους τους λόφους σου
κι αναρρωτιέμαι, οι έφοδοι μας πως θα γίνονται

18.06.08

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-07-2008