Άλαλα τα χείλη

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άλαλα τα χείλη οσων δεν κοπίασαν
Για να ακουμπήσουν τα ξαναμμένα κεφάλια τους
Στα γόνατα σου τα μητρικά που καταλύουν το μαύρο πάθος
Άλαλα τα χείλη οσων δεν διακρίναν πως συντρίβεις
Και συνθλάς τον δράκοντα
Άλαλα τα χείλη οσων δεν ποθήσαν
Το ξαπόσταμα της αρμογής
Και την ασφάλεια ,το απάγγειασμα της νηνεμίας
Είσαι ενα λιμανάκι ελληνικού νησιού
Όλο κατάρτια περήφανα υψωμένα
Φτωχά καίκια αραγμένα
Φτωχά αλλά που γνωρίσαν την αντάρα και την τρομάρα
Που φορτωθήκαν μόχθο και μεταφέραν πλούτος
Εισαι το αίμα που βοά
Και σείεται απ’τις βουές και πλημμυράει το κορμί
Εδω χρειάζεται κοντύλι του ζωγράφου
Στην μοναξιά στην προσευχή και στην προσήλωση
Με τα ζωογόνα χρώματα τα πρώτα
Να ξαναζωγραφίσει να ξαναγαλουχήσει την αγάπη
Να ξαναδροσίσει τη ρίζα την συμπονετική
Να αποδείξει τι απέραντη είναι η αγκαλιά σου
Καθώς το σώμα σου περνάει,της βασίλισσας σώμα
Ριγούντα και φρίττοντα θα συγκλίνουν για προσκύνηση
Σκορπώντας τη δροσιά τους με το ανέμισμα ,ριπίδια της λατρείας
Αναστυλώνοντας όσους μαραίνονται κι ασθμαίνουν
Στις τροπικές τις λαύρες του καλοκαιριού μας


Τότε μονάχα τ’άλαλα χείλη
Ισως έρθει στιγμή και λαλήσουν..........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-07-2008