Δυο εβδομάδες

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Απουσίες.. αχ !.. Καλημέρα σας !... - σε καφέ - μεζ/λείο.. δίπλα στη δουλειά -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δυο εβδομάδες απουσίας σου μετρώ
Κι αναρωτιέμαι.. μια ζωή.. πώς έχω ζήσει
Δίχως την πράσινη ματιά σου να θωρώ
Δίχως κανένας σαν κι εσέ να μ' αγαπήσει...

Δυο εβδομάδες με ξερνά η λογική
Με καταπίνει του καημού σου το μαράζι
Σε μιαν ανήλιαγη του πόθου φυλακή
Γυαλί η στέρηση.. το σώμα μου χαράζει..
Δεν ξημερώνει άσπρη μέρα.. δεν βραδιάζει...

Δυο εβδομάδες κατοικώ στο πουθενά
Σε μια πατρίδα δίχως χάρτη και θρησκεία
Κατρακυλώ στην ψυχοφθόρα μοναξιά
Και της ανάμνησης με πνίγει η μαγεία...

Δυο εβδομάδες.. σαν αιώνας προσμονής
Τα δευτερόλεπτα μετράω μακριά σου
Ιέρεια μίας φριχτής υπομονής
Στα χείλη μέσα ζητιανεύω τα φιλιά σου...

Δυο εβδομάδες.. κι ούτε στάλα συντροφιάς
Ξένος ο κόσμος.. κι οι εχθροί μου.. και οι φίλοι
Μαχαίρια μπήγει στο κορμί μου ο φονιάς
Που της αγκάλης σου μου στέρησε την ύλη...

Δυο εβδομάδες.. δίχως σώμα και ψυχή
Αερικό μοιάζω.. πλανόδιο και γκρίζο
Μες στην παλάμη να βαστάω μιαν ευχή
Να με λυγά.. κάθε που θέλω να ελπίζω...

Δυο εβδομάδες.. δίχως ίχνος ενοχής
Για το παράφορο παιχνίδι της αγάπης
Πίνω τα λόγια σου.. σα νέκταρ ηδονής
Μεθώ στις λέξεις που με πάθος μου χαράζεις...

Μην σταματήσεις να μ' αγγίζεις με το νου
Δυο εβδομάδες δεν μπορώ να υποφέρω
Έρμαιο νά 'μαι του ανίερου λυγμού
Να υποκρίνομαι πως τάχα.. δεν σε ξέρω...

Δυο εβδομάδες.. και τα σπλάχνα μου πενθούν
Νεκροί οι πνεύμονες.. η μήτρα.. η καρδιά μου
Άσπονδοι φίλοι.. μ' ένα γέλιο.. με μισούν
Σε χρίζουν δόλιο και φθηνό στα όνειρά μου...

Δυο εβδομάδες δίχως φως.. δίχως ζωή
Γκρεμνώ τ' ανόητα.. κακόβουλα τοιχία
Ώσπου ο Έρωτας στην πόρτα να φανεί
Μην μου προφέρετε την λέξη Ευτυχία !...



8-7-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-07-2008