Νυχτολούλουδο

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

Κι ας λέει ο Μάλαμας.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το ήξερα και πριν.
Τόσοι στίχοι το ψιθύριζαν.
Τους διάβαζα, τους ένιωθα, αφουγκραζόμουν.
Όπου κι αν πας
τον εαυτό σου κουβαλάς.
Τον είχα φορτωθεί στον ώμο και γύριζα.
Σ’ όποιο τόπο στεκόμουν με τύλιγαν ρίζες πλοκάμια.
Εγώ φύτευα πάντα ένα λουλουδάκι.
Ώσπου σταματούσα κι αυτό να το ποτίζω.

Λένε πως τώρα απλώνω τις δικές μου ρίζες
Εδώ που χρόνια περνούσαν θάλασσες για να με φτάσουν.

Απ’ το περιβόλι το νυχτολούλουδο ξεπατώθηκε.
Αλλά είναι απλωμένο στην ξερολιθιά
κι αφότου ανοίξει τον ανθό του πέφτει στο ποτάμι.

Κάθε νύχτα το βλέπω.
Προσπάθησα να ζω τη μέρα.
Μα δεν αντέχω στο φως.
Είμαι ένα νυχτολούλουδο π’ ανθίζει νύχτα
τη μέρα ψάχνω τον ανθό μαραμένο στο ποτάμι.

Ο τόπος εδώ τη νύχτα κοιμάται.
Το νυχτολούλουδο δε χρειάζεται νερό.
Επιβιώνει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-07-2008