Φλέματα συμπόνοιας

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

...να λέγεσαι άνθρωπος..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][font=Comic Sans MS]Άφησα στα κεραμίδια την ανάσα μου
σ'εκείνα που τη χρειάζονται για να θυμίζουν στέγη
να λέγομαι άνθρωπος
αφού τα πρόσωπα δεν θέλω να τα δω
αποκολλήθηκαν οι μάσκες,ξεθαφτήκαμε
είπα να δώσω από εμένα οτιδήποτε.
Καιρούς,βροχές
ανάμεσά τους να περνάω,
απαρατήρητοι να στέκονται
σαν έμαθαν πως δεν έχουν το δικαίωμα
να θεωρούνται άνθρωποι,
σαν δεν τους ανταμοίψαμε ποτέ
με ίχνος ανθρωπιάς.
Ένα με το βλέμμα συμπόνοιας νιώθουν!
Βλέμμα;
Καλύτερα φλέμα..φλέματα συμπόνοιας..
Ξέρουν πως δεν έχουν πρόσωπα
μα κι εμείς που έχουμε και ζούμε με προσωπεία,
τι καταλάβαμε;
Άφησε στα κεραμίδα μια ανάσα σου,
κι ας μην λέγονται κεραμίδια
κι ας μην είναι μια ανάσα σου,
να λέγεσαι άνθρωπος..[/B][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-07-2008