Μια νυχτερινή εικόνα

Δημιουργός: Martyr, Nikos Ποταμούσης

...Της τελειότητας σου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πράσινα ματάκια από σμαράγδι
Μην δακρύσετε ποτέ για λόγο κανένα
Ήσασταν για εμένα το φως στο σκοτάδι
Και ας είστε τώρα στο έδαφος πέταλα πεσμένα

Φωνούλα καθαρή σαν του κελλαριστού νερού
Που δεν μιλάει στο μυαλό αλλά στην καρδιά
Είσαι ο απόηχος κάθε δωματίου αδειανού
Όταν η μόνη συντροφιά μου είναι η μοναξιά

Άγγιγμα αγγέλου τόσο απαλό
Η καρδιά χτυπάει σαν τρελή
Είναι ένα όνειρο μου ντροπαλό
Η αγάπη στο σκοτάδι μην χαθεί

Ψυχούλα που είναι τόσο καθαρή
Και δεν γνώρισε την αμαρτία
Είναι όμως έθραυστη πολύ
Και μπορεί να θρυματιστεί απ'την κακία

Αν ήθελα πορτρέτο να σου φτιάξω
Θα αρκούσε ένας χτύπος της καρδιάς μου
Στους ονείρου τη ράχη θα πετάξω
Σε μέρη που πήγαμε μαζί και σε φέρνουν κοντά μου

Είναι οι αναμνήσεις το μόνο που μένει
Από μια όμορφη αγάπη
Την ελπίδα το κύμα ξεπλένει
Αυτό που ζήσαμε δεν είναι αυταπάτη

Μου είπανε να σε ξεχάσω
Τη ζωή να συνεχίσω
Την καρδιά μου να πετάξω
Και να σε αφήσω πίσω

Δεν είναι η αγάπη όμως λόγια
Και η καρδιά δεν υπακούει στην λογική
Αν και είμαστε τώρα χώρια
Θα είσαι μέσα μου για μια ζωή

Στο μυαλό μου σαν φάντασματα οι σκέψεις
Όλα μοιάζουν απόμακρα και παγωμένα
Είναι ιπτάμενα στιλέτα αυτές οι λέξεις
Και τα όνειρα στο πάτωμα χαρακωμένα

Το αντίο σταμάτησε τους χτύπους τις καρδιάς
Και μου πείρε το οξυγόνο που αναπνέω
Μου έδωσες ζωή και μου την πήρες μονομιάς
Εγώ όμως θα σ'αγαπώ για πάντα σου το λέω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-07-2008