Οι τρείς γενιές

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Οι τρείς γενιές</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Οι τρείς γενιές</b><p>Δημιουργός: jenny<p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΓΕΝΙΕΣ<br />
<br />
                                         ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ<br />
<br />
<br />
  Μόλις είχαν βγει από το Mall.Η νεαρή ήταν πολύ θυμωμένη. Η γιαγιά δεν της είχε κάνει την χάρη. Προφανώς η γιαγιά δεν είχε συμφωνήσει με την επιλογή. Δεν ήταν του γούστου της. Η μικρή δεν μπορούσε να το δεχτεί αυτό. Κράτησε μούτρα και μουρμούρισε κάτι  γαλλικά για περίπου 10 λεπτά. Η μαμά πίσω της, της έκανε παρατήρηση ότι δεν μιλάνε έτσι .Με την γιαγιά. Η μικρή τα μάζεψε .Τα λόγια της. Και σε λίγο και τον θυμό της.<br />
  Τις είδα στο τραίνο. Κάθισαν μπροστά μου. Τρείς γυναίκες  σε διαφορετικές ηλικίες. Με κοινό παρανομαστή. Τα όμορφα μαύρα μάτια. Τους. Η ομοιότητα τους σου τραβούσε αμέσως .Την προσοχή. Και τον θαυμασμό.<br />
  Η μικρή .Κάπου ανάμεσα στα 12 με 13 ετών. Στο μεταίχμιο ανάμεσα στην παιδική ηλικία και την εφηβεία. Αβυζη με την άγουρη αλλά έντονη ομορφιά της νιότης. Βελουδένιο μελαψό δέρμα .Με γρατσουνιές στα γόνατα .Με  επαναστατική προσωπικότητα .Με πολύχρωμη κορδέλα στο καρπό. Ηλιοκαμένη και ζωηρή.<br />
   Η γιαγιά καθόταν δίπλα στην εγγόνα. Υπέροχα μαύρα μάτια. Λυτό και κομψό ντύσιμο. Πρέπει να ήταν ομορφονιά .Στα νιάτα της. Τώρα εξέπεμπε μία ώριμη γοητεία. Την εμπειρία. Και την χάρη της τριβής .Με τον χρόνο .<br />
  Πίσω όρθια ήταν η μητέρα. Το λουλουδάτο φόρεμα έδειχνε τα πλούσια της. Ελέη. Η ομορφιά της σε καθήλωνε. Και το ήξερε. Η χυμώδης σαραντάρα .Έτοιμη. Για ερωτικό παιχνίδι. Ήρεμη  προς το παρόν αφού  ήταν σε ρόλο μάνας. Με ιδιαίτερη όρεξη .Να τιθασεύσει. Την κόρη.<br />
  Όπως γίνεται πάντα  με τα παιδιά η μικρή ηρέμησε. Ξεθύμανε. Άγγιξε ,απαλά, το χέρι της γιαγιάς .Άρχισε να μιλάει και συνάμα να της χαϊδεύει .Τον ώμο. Η γιαγιά χάρηκε. Για την αναγνώριση. Και την συμφιλίωση. Της αγάπης της. Η γέφυρα επικοινωνίας ξαναστήθηκε. Γρήγορα και αποτελεσματικά. Η μάνα παρακολουθούσε σιωπηλή. Την διαδικασία. Ήταν σύμφωνη με την εικόνα.  Της ηρεμίας μετά από την θύελλα. <br />
Η γλύκα και τα καμώματα της μικρής έφερε το χαμόγελο στα πρόσωπα των δύο μεγαλύτερων γυναικών. Μετά από λίγο κατεβήκανε .Στην Βικτώρια. Η μικρή περπατούσε καμαρωτή καμαρωτή κρατώντας σφιχτά και παιχνιδιάρικα. Το χέρι .Της γιαγιάς.<br />
  <br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2008</td><td valign=top></td></table><br />