Οκτώ αντίο

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Οκτώ αντίο</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Οκτώ αντίο</b><p>Δημιουργός: ΛΕΩΝ36, <i>Βαγγέλης</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Το τηλέφωνο χτυπούσε επίμονα και αναγκάστηκες να διακόψεις τα σαλιαρίσματα με το κινητό για να απαντήσεις.<br />
-Γιώργο, έγινε έκρηξη στο Friendshipgas…!   Ακούγεται στην άκρη της γραμμής..<br />
Σβήνεις  νωχελικά το Davidoff στο γυάλινο τασάκι του γραφείου σου, κλείνεις το κινητό στη μούρη της ενώ εκείνη περίμενε να της πεις για το βράδυ αν καταφέρεις να κλέψεις δυο ωρίτσες  απ’το σπίτι σου να βρεθείτε και πετάγεσαι πάνω σαν να κάθισες σε σκαντζόχοιρο.<br />
Απ’το μυαλό σου αστραπιαία, περνάει η σκέψη ότι έβαλες κάποια άτομα εκεί μέσα να σου δουλέψουν.<br />
-Ωχ…!<br />
Η Δήμητρα μιλάει με το λογιστή στην άλλη γραμμή και απ΄τη τζαμαρία της κάνεις νεύμα ότι φεύγεις. Ανοίγεις όμως την πόρτα και της λες χαμηλόφωνα <br />
-Όποιος με ζητήσει δεν με είδες, εντάξει;<br />
Σου γνέφει καταφατικά, κάτι σε ρωτά αλλά ήσουν τόσο σαστισμένος που κλείνοντας την πόρτα πίσω σου, δεν άκουσες.Τρέχεις στο PARKING και μπαίνεις στο αμάξι βιαστικός. Στο δρόμο τα φανάρια σου φαίνονται εχθρικά σε μια διαδρομή που κάνεις καθημερινά καθώς και τα υπόλοιπα αυτοκίνητα νομίζεις ότι σε καθυστερούν επίτηδες για το Πέραμα..<br />
Οδηγάς σκεφτόμενος την εσχάτη περίπτωση: αν έπαθαν κάτι; Αν σκοτώθηκε κάποιος απ’αυτούς;<br />
-Γαμώ την πουτάνα μου γαμώ..<br />
Ξαφνικά νιώθεις την ανάγκη να σκάψεις βαθιά στο χώμα, να χωθείς μες στη γη, σε μια ατέλειωτη παγερή σιωπή. Ψιθυρίζεις βρισιές και τρέμεις  μη βρεις μπελά, γιατί:<br />
Ίσως ΔΕΝ τους έδωσες κράνος ασφαλείας και φόρμα. <br />
-Κοστίζουν αυτά..<br />
Ίσως ΔΕΝ πήρες μέτρα προφύλαξης.<br />
-Ωχ μωρέ αδελφάκι μου, τσάμπα μεροκάματα θα πληρώνω..;<br />
Ίσως Δεν περίμενες το GASFREE , το ΟΚ απ’το λιμεναρχείο, το Πενταμελές..<br />
-Υποσχέθηκα του κυρίου Σκαφανδρή, να είναι έτοιμο για απόπλου την ημερομηνία που θέλει, οπότε..<br />
Ίσως ΔΕΝ κράτησες τα έμπειρα άτομα που είχες στις προηγούμενες δουλείες σου, καταφεύγοντας στην αντικατάσταση αυτών με άλλους, λιγότερο έμπειρους -έως καθόλου-, αλλά με λιγότερες οικονομικές απαιτήσεις. <br />
-Είπαμε,  τσάμπα μεροκάματα δεν πληρώνω..! Δεν θα χαρίζω εγώ τα ωραία μου λεφτά..<br />
Φτάνοντας στη κεντρική πύλη του Περάματος στα αυτιά σου ηχούν οι σειρήνες από τα ασθενοφόρα και τις πυροσβεστικές ενώ οι καπνοί θυμίζουν τις γνώριμες θερινές πυρκαγιές της πράσινης γης.<br />
Κάνεις την τελευταία σου σκέψη πριν βγεις από το αμάξι.<br />
-Τον δικηγόρο! Να ειδοποιήσω τον Λυγουρέζο! Έχει γνωριμίες αυτός και θα με ξεμπλέξει!<br />
Βγαίνεις από το αυτοκίνητο και προχωρείς να διασχίσεις το πλήθος που είχε μαζευτεί. Ξέρεις ότι θα τη βγάλεις λαμπόγυαλο. Μένει να αντιμετωπίσεις της ορδές των συγγενών στις δίκες.<br />
-Θα πληρώσω και κάτι παραπάνω βρε αδελφέ..<br />
Όμως όσα χρήματα κι αν δώσεις δεν θα καταφέρεις να στεγνώσεις  ποτέ τα δάκρυα απ’τα μάτια της γυναίκας , του παιδιού, του αδελφού, της αδελφής, του πατέρα, της  μάνας..<br />
-Θα ξεχαστεί το θέμα Γιώργο, που θα πάει..<br />
Ναι,θα ξεχαστεί. Τόσα ξεχαστήκαν, αυτό θα κολλήσει;  Θα βρεις άλλους να κάνουν τις βρομοδουλειές. Αυτοί πάει, θα τους θάψουν όπως τα Davidoff που εσύ σκότωσες και έθαψες στο τασάκι, στον αιώνιο τάφο τους.. <br />
                                                 <br />
                                Αδέλφια μου συνάδελφοι καλό σας ταξίδι στη ΖΩΝΗ των Ουρανων<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-07-2008</td><td valign=top></td></table><br />