Μόνος στον κήπο

Δημιουργός: Panos Zev

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάλι νύχτωσε,κάθομαι στην μέση ενός κήπου ο αέρας δροσερός με οσμή
από καυσαέριο διαπερνά
το πρόσωπο μου και σου μιλάω
με βλέπεις μόνο έσενα αγαπάω.Φεγγάρι σε ρωτάω, τι γίνετε ατον κόσομο αυτό?
Φεγγάρι μόνο εσύ μένεις να με ακούσεις σε αυτό τον κόσμο,μην έχεις μεγάλη απαίτηση απο μένα.
Αυτές τις νύχτες περπατάω στα χαμένα.

Φεγγάρι είσαι φίλος στην ζωή,αλλά μόνο τις νύχτες βγαίνεις.
Και κάθε νύχτα τις πληγές μου δένεις.
Εγώ νιώθω σκοτάδι μέσα μου αλλά δεν βγαίνει κανένα φεγγάρι να φωτήσει την καρδιά μου.
Αλλά πως αφού έχασα τα κλειδιά μου.Τώρα δεν ξέρω ούτε την καρδιά μου.
Φεγγάρι φώτιζε τουλάχιστο αυτό το δυσμηρο κόσμο.
Φεγγάρι μην με βρίζεις μη έτσι μπορεί να με εξοντώσης εντελώς απο αυτό το κόσμο το τρελό.

Φεγγάρι αν χαθώ κάποτε στο μεγάλο αυτό κήπο να ψάξεις να με βρείς,μόνο εσύ μπορείς.
Φεγγάρι χάραξε μου τον δικό μου δρόμο,φώτησε τον, για αγάπη να μου δίνεις τριαντάφυλλα στο χέρι.
Να γελάς που και που να με οδηγάς στον δρόμο μου,γιατί η λογική μου μετά απο το κήπο αυτό,σαν
κολώνια εξατμήστικε και στην κόλαση με πήρε.Παράνοια ,χθες, αύριο,σήμερα.Παντού παράνοια.
Και ζούμε στην αφάνεια.

Φεγγάρι μόνο εσύ μπορείς και ξέρεις,μόνο εσύ.Για σένα προχοράω στην ζωή.Φεγγάρι μην με βρίζεις μη
έτσι μπορεί να με εξοντώσης εντελώς απο αυτό το κόσμο το τρελό.Μη αίμα κυλά απ τα μάτια που μου
έχουν χαρήσει μη.

Σαν μια ανάμνηση παλιά και καινούργια φεγγάρι ο κόσμος είναι γεμάτος κακά τραγούδια.
Κλείστα αυτιά προχώρα θα πέσεις συνέχεισε.Δεν την φοβάμαι την ζωή και βγαίνω και απο τώρα πήρα την απόφαση
και τα δύσκολα
απο δω και πέρα θα τα αντέχω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2005