Οι απαντήσεις

Δημιουργός: annaΤi, Αννα... (όχι του mw...)

Ό,τι βρίσκεται μέσα σε εισαγωγικά, δεν είναι δικό μου...είναι του eryx-t!!!...;-)))Φίλε μου,όταν μεθώ, το μόνο που μου συμβαίνει, είναι να μη λειτουργούν καλά τα αντανακλαστικά μου...πάντα ξέρω&θυμάμαι τί λέω...στα έγραψα,για να θυμάσαι&εσύ, ast-eryx-t!!;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απώλεια είναι η επόμενη στιγμή
μα κι όλες οι προηγούμενες

Μαύρο είναι το αμέσως μετά
και κάποιες στιγμές στο βάθος

Δυστυχία είναι το πάντα
με τρύπες ευτυχίας

Φεγγάρια είναι τα παλιά μου χαρτιά
οι φίλοι και τα σωσίβια όλου του κόσμου

Ποτήρι είναι το σπασμένο τίποτα
και το κρασί που χύνεται, λερώνει τα πάντα

(Πικρό είναι το μέταλλο σου)
Κρύο είναι το μέταλλό της πίκρας σου
κι αφήνει γεύση μόλυνσης στο στόμα

(Αλμυρό είναι το σκοτάδι πάντα)
Αλμυρή είναι η χαρά κι η πάλη πάντα
κι ό,τι σου γυρνά, ξεχασμένες σου αισθήσεις

Πικρό είναι το αίμα?
Γλυκό είναι το αίμα!!

Φως είναι το πράσινο που ξύπνησε μόλις
και η μια στιγμή χωρίς αμφιβολία
Φως είναι το σκοτάδι στην κάθε μας αλήθεια!!

Χάδι είν' αυτό που αιωρείται πάνω απ' το νερό
το τρυφερό βλέμμα, το χτύπημα στην πλάτη,
το κλείσιμο στο μάτι κι ένα ζεστό χαμόγελο
που σου φωνάζει δεν άντεξες δεν πειράζει!

Πνοή είναι το γαλάζιο που δεν
πνοή είναι και το γαλάζιο που

Διάρκεια είναι η απουσία που ξέρεις!!!
και η παρουσία που δεν αντέχεις...

Σταλαγματιά ήταν εκείνο το άγγιγμα!!!
με το χέρι, με τα μάτια ή με τις λέξεις

Διάρκεια ήταν εκείνο που πονούσε!!!
όπως αυτό που ήθελες να ξέρεις, μα δεν έμαθες ποτέ...

(Πόνος είναι αυτό που θα ξεχάσεις)
Πόνος είναι αυτό, που θα 'θελες να ξεχάσεις
αυτό που στιγμές ξεχνάς και στα δύσκολα θυμάσαι
εκείνο, που όταν θυμάσαι βραδιάζεις

Αγκάθι είν' εκεί που έσταξε!!!

Κόκκινο είναι το τί και πώς
κόκκινο είναι το γύρνα ξανά, μα κι ο θυμός

Και δεν είναι ότι είμαι φύση μελαγχολικός
...μα οι λέξεις τσιμπάνε απόψε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2005