Το Τραγούδι-ταξίδι μιάς Μέλισσας

Δημιουργός: Lykos(BeaverLand), Sakis

Οι Μέλισσες είναι όντα κοινωνικά. Και οι άνθρωποι επίσης.. Έχουμε άραγε κάτι κοινό ?

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ (Πεζό Μέρος)[/B]

Άνοιξη ήρθε πάλι..

Μυρωδιές ξεχειλίζουν από το ποτήρι του θεού..
Ο Θεός μεθάει και αγγελιοφόροι σκορπούν το κέφι του στη πλάση.

Το πιο γλυκό ποτό είναι το ποτό των λουλουδιών.
Ένας βόμβος η μουσική που κοιμίζει τον χειμώνα.

Η μέλισσα μαζεύει το γλυκό ποτό.

Με υπομονή..
Με ζήλο..
Με γενναιότητα…

Ναι.. Θα πεθάνει αν χρειαστεί για αυτό

Με αυταπάρνηση..
Σαν ήρωας θα πέσει για να υπερασπιστεί τον κόπο της..
Τα αφεντικά της..
Την κυψέλη της..
Τον Θεό της.

Ο Θεός την έπλασε δούλα.
Κι έπλασε άλλους θεούς να την ελέγχουν.

Τι είναι πιο γλυκό άραγε το μέλι της ή η ελευθερία της
Τι είναι πιο γλυκό άραγε το μέλι της ή ο θάνατός της ..



[B]ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ (Λυρικό Μέρος)[/B]

Γεννήθηκα μεσ’ την σκλαβιά και ζω για να υπάρχω
Υποταγή στα αφεντικά μου μάθαν πάντα να ‘χω
Απ’ τους ανθούς της άνοιξης μαζεύω την ψυχή τους
Που αν την γευτείς μια φορά σε παίρνουνε μαζί τους

Σιρόπι γίνονται οι ψυχές το κρύο να γλυκαίνουν
Τα άνθη όταν πεθάνουνε κι οι νύχτες σαν μακραίνουν
Η ανάμνηση της άνοιξης το μυρωδάτο μέλι
Κι εγώ είμαι πάντα συνεπής, για πάντα δεσμευμένη


[B]Κι όμως υπάρχουνε στιγμές, όταν ο ήλιος σβήνει
Που νιώθω για λίγο ελεύθερη, σαν να ‘χω διαβεί την πύλη
Την πύλη αυτή που οδηγεί σε άλλου τόπου μέρη
Που σε φροντίζουν άγγελοι στο αιώνιο καλοκαίρι[/B]


Κατάρα είναι ή λύτρωση το κεντρί που έχω;
Που σαν τρυπήσω τον εχθρό κι εγώ μαζί θα πέσω;
Κι αυτό είναι στην μικρή ζωή που δίνει την αξία
Του θανάτου η λύτρωση λέγεται θυσία


[B]Κι έρχεται τότε η στιγμή που ο ήλιος σβήνει
Και νιώθω για πάντα ελεύθερη, έχω διαβεί την πύλη
Κι η πύλη αυτή με οδηγεί σε άλλου τόπου μέρη
Που έχει αγγέλους μέλισσες και πάντα καλοκαίρι[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-07-2008