Ιψενικό το τρίγωνο Δημιουργός: Γιαννόπουλος Χρίστος, Γιαννόπουλος Χρίστος Στην annaTi και στον eryx-t από τον Έρικ Σατί.... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Απώλεια είναι η επόμενη στιγμή
μα και όλες οι προηγούμενες
που δεν ήρθαν απόψε
Μαύρο είναι το αμέσως μετά
και κάποιες στιγμές στο βάθος
και το τώρα που ζει στο βάθος και στο μετά
Δυστυχία είναι το πάντα
με τρύπες ευτυχίας
που χύνουν πίσσα
Φεγγάρι είναι τα παλιά μου τα χαρτιά
οι φίλοι και τα σωσίβια όλου του κόσμου
και το πρόσωπο των πνιγμένων
Ποτήρι είναι το σπασμένο τίποτα
και το κρασί που χύνεται, λερώνει τα πάντα
και σβήνει τα ποιήματα
Πικρό είναι το μέταλλο σου
Κρύο είναι το μέταλλο της πίκρα σου
κι αφήνει γεύση μόλυνσης στο στόμα
Κρύο σαν μέταλλο , πικρό σαν μόλυνση
το τελευταίο φιλί
και αυτό που δεν έδωσες ακόμα
(Αλμυρό είναι το σκοτάδι πάντα)
Αλμυρή είναι η χαρά κι η πάλη πάντα
κι ότι σου γυρνά ξεχασμένες σου αισθήσεις
Αλμυρό είναι το σώμα στο σκοτάδι
Πικρό είναι το αίμα
Γλυκό είναι το αίμα
Πικρή είναι η φλέβα που κρύβει
Γλυκιά η αρτηρία που ξαναδίνει
πιτσιλίζοντας το πρόσωπο
Φως είναι το πράσινο που ξύπνησε μόλις
και μια στιγμή χωρίς αμφιβολία
Φως είναι το σκοτάδι στην κάθε μας αλήθεια
Φως είναι ο λόγος να κλείσεις τα μάτια σου
τα πράσινα
Χάδι είναι αυτό που αιωρείται πάνω απ' το νερό
το τρυφερό το βλέμμα, το χτύπημα στην πλάτη
το κλείσιμο στο μάτι κι ένα ζεστό χαμόγελο
που σου φωνάζει «δεν άντεξες, δεν πειράζει..»
Χάδι είναι αυτό που δεν μπορείς να δώσεις και το μόνο που ζήτησες
Πνοή είναι το γαλάζιο που δεν
Πνοή είναι το γαλάζιο που
πνοή είναι το «ίσως» μέσα στο γαλάζιο
Διάρκεια είναι η απουσία που ξέρεις
κι παρουσία που δεν αντέχεις
κι η αντοχή που ετοιμάζει τις βαλίτσες της
Σταλαγματιά ήταν εκείνο το άγκιγμα
με το χέρι, με τα μάτια, με τις λέξεις
και το όχι
το όχι
το όχι σου
.
Διάρκεια ήταν εκείνο που πόνεσε
όπως αυτό που ήθελες να ξέρεις , μα δεν έμαθες ποτέ
κι αυτό που έμαθες χωρίς να με γνωρίσεις
Πόνος είναι αυτό που θα ξεχάσεις
Πόνος είναι αυτό που θα 'θελες να ξεχάσεις
αυτό που στιγμές και στα δύσκολα θυμάσαι
εκείνο που όταν θυμάσαι βραδιάζει
Πόνος είναι το αυτό και το εκείνο
που δεν έγιναν δικά σου
Αγκάθι είναι αυτό που έσταξε
Αγκάθι είναι εκεί που έσταξε
Αγκάθι είναι αυτό εκεί και εσύ εδώ
Κόκκινο είναι το τι και το πώς
κόκκινο είναι το γύρνα ξανά μα κι ο θυμός
κόκκινο είναι ο θυμός που γύρισες ρωτώντας τι και πως
Και δεν είναι ότι είμαι φύση μελαγχολικός
μα οι λέξεις τσιμπάνε ακόμα
Η λέξη θα 'θελε ναταν πουλί
θα 'θελε ναταν σώμα
θα 'θελε να 'σουν στο αλλού μα και στο αλλιώς
Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2005 |