Το ανηφόρί μου

Δημιουργός: poetryf

Καθ'ομολογία...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το ανηφόρί μου θα πάρω κατά πόδας
χνάρι το χνάρι των Μουσών να αφουγκραστώ
Θα αφήσω πίσώ μου αυτούς ήρθαν ρωτώντας
ποιος είμαι άραγε και πού τάχα πατώ.

Θα’ναι το πόδί μου πλοκάμι της ψυχής μου
μικρή προέκταση μεγάλης πεθυμιάς,
Να με πηγαίνει εκεί που πήγε ο εραστής μου
εκεί που κρύφτηκε ο πόνος ο φονιάς.

Κι όταν θα φτάσω στα σκαλιά κι ο δρόμος λείψει
θα’χω γνωρίσει της ζωής μου το σκοπό
Μια-μια θα σβήνεται του ονείρού μου η τύψη
κι εγώ την πόρτα του Θεού θε’να χτυπώ

Αυτός θ’ ανοίξει, πλέριο φως θα με τυλίξει
κι έξω απ’ το πόμολο του έβδομου ουρανού
Mονάχα κάτι θ’ακουστεί κι ίσως να τρίξει...
θα’ναι το σώμά μου πια ξέχωρο απ’το νου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-08-2008