Η Καλυψω και ο αρχηγος

Δημιουργός: ALYZIOS, Βασίλειος .Π. Πολύζος

"Μα μέσα μας ,μια ουσια ανωτερη μας μας σπρωχνει ανήλεα προς τ'απάνω"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μην κλαίς.....
Πήρες τ'ονομά μου και το έκανες κομμάτια,
το ξέσκισες...
Είσαι τόσο εύθραυστος αδελφέ μου
σαν φτερό στον ανέμο..
Θέλει άλλα υλικά το ανάχωμα,
θεόρατες πέτρες και μπετόν,
αλλά τα ποντίκια θα βρούν τρόπο...
Ξεσκεπάσου τώρα,
να δείς το σμήνος με τις ακρίδες,
στα πράσινα λειβάδια,
εσυ το προσκάλεσες,
κοίτα μάυρισε ο ουρανός,
κρύφτηκε ο ήλιος,
βάλε πρώτος τις σάρκες σου,
έγινες αρχηγός...
Αυτός δεν ήταν ο σκοπός σου;
Τουλάχιστον διαφύλαξε την ψυχή σου...
Που πας ;
φέυγεις;
Την κοπανάς απο την μάχη;
Κρατα τα γκέμια του αλόγου σου,
και φώναξε δυνατά...
Αποκαλύψου τώρα..
Πες οτι έφερες την κόλαση,
για να γίνεις αρχηγός...
Πονάω μόνο για την Καλυψώ,
γιατι αγάπησε και έκλαψε,
και έχασε...
Κέρδισε η Πηνελόπη την επιστροφή...
Τον νόστο,
ποτε ομως τον Οδυσσέα..
Ησυχία ,
κιαι μετα ο ήχος της φλογέρας,
χορευουν τα τρωκτικα..
Θεε μου ποσες φορες κατεβηκες
στον Αδη...
Μεθυσε και κοιμησου,
γυρισες....
Ποναω μονο για την Καλυψω....
Υβρις.....
Αλαζονεία...
Τιμωρία..
Ξαναφέυγω..
Εκσταση..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-08-2008