Η εξόριστη Αφροδίτη

Δημιουργός: poetryf

. . .Και πίνοντας σε πίνω . . .

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=right][I]Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας...[/I][/align]

Θα φταίει η πανσέληνος, μην κλαις
Που έγιναν χάδια οι σκιές, δώρα οι παραισθήσεις
Στο Ένα το σώμα της νυχτός
Ίσως κι εγώ
Π’ απόψε η θάλασσα ξεβράζει εσένα μόνο
Που Σε καρφώνει δυο στιγμές με ορμή στην άμμο
και Σε προδίδει στην αλμύρα του κυμάτου
μήπως σβηστείς με το μελάνι της οδύνης
Θα φταίει η πανσέληνος π’ εσένα ακόμα δείχνει

Μάλλον το βλέμμα μου σε βύθισε να τρέχεις
Στο φεγγαρόφως και στην αίγλη των Θεών
Κι Ίσως σκοτάδι να’ναι εδώ
Μα σε μαντεύω

Θα φταίει η πανσέληνος, που πάλι κλαίω
Που Ολάκερη σε χώρεσα στης τύψης το ποτήρι
Λίγο τζίν-τόνικ, λίγο φως,
Μια φέτα ανάμνηση-λεμόνι
Λίγο το θάμπωμα μα ό,τι κι αν σου λέω
Κάνέ μου απόψε το χατήρι

Γίνε πια μίσος και εχθρός
Θέλω να μείνω τώρα Μόνη…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-08-2008