Το Αηδόνι και Το Τριαντάφυλλο

Δημιουργός: Lykos(BeaverLand), Sakis

Η ουσία της Ιδεολογίας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ
(Βασισμένο σε ένα διήγημα του Όσκαρ Ουάιλντ)

« Τραγούδι γλυκό είν’ ο έρωτας ειν’ αηδονιού τραγούδι
και ‘σένα σε συγκίνησε μικρό μου μαθητούδι

Σου ζήτησε τριαντάφυλλο που ‘χει κόκκινο χρώμα
Τώρα που βγαίνουν μοναχά άσπρα σαν τον χειμώνα

Να της το δώσεις στο χορό, την χάρη να της κάνεις
Και να σε βάλει στην καρδιά της όπως την έχεις βάλει »

Έτσι σκέφτηκε το αηδόνι για παιδί που τ’ άρεσε κοπέλα
Που όμως δεν είχε αισθήματα και δεν του ‘κανε παρέα

Γιατί αυτός ήτανε φτωχός και εγκρατείς σε όλα
Κι αυτή πλουσιοκόριτσο που τα ήθελε όμως όλα

Κι είχε ζητήσει απ’ το παιδί κόκκινο λουλούδι
Για να χορέψει με αυτόν ένα γλυκό τραγούδι
Σε λάθος όμως εποχή, σε λάθος όμως ώρα
Αφού λευκά φυτρώνανε σ’ αυτόν τον τόπο τώρα.

Το αηδόνι συγκινήθηκε απ’ το αγοριού το δράμα
Απ’ τον αληθινό του έρωτα, του έρωτα το θαύμα
Την τριανταφυλλιά παρακαλά με γλυκό τραγούδι
Να πλάσει ως την χαραυγή κόκκινο λουλούδι

Όμως τις φλέβες του φυτού έχει παγώσει ο αέρας
Και είναι αδύνατο σχεδόν χωρίς το φως της μέρας
« εκτός αν αηδόνι μου μικρό μου τραγουδάς την νύχτα
στου φεγγαριού την καταχνιά και την καρδιά σου χτύπα
πάνω σ’ ένα αγκάθι μου το αίμα σου να πάρω
μόνο με την θυσία σου λουλούδι μπορώ να κάνω

έτσι είπε η τριανταφυλλιά και το μικρό αηδόνι
φώναξε «πολύ ακριβή τιμή για ένα μικρό λουλούδι.
Η ζωή είναι ακριβότερη να βλέπεις το φεγγάρι
Να μυρίζεις το άρωμα που βγάζει το θυμάρι
Να σε δροσίζει η βροχή τον κόσμο που ποτίζει
Να σε χαϊδεύει ο άνεμος τα φύλλα που λικνίζει
Όμως πιο ακριβός ο έρωτας και της ψυχής η αβάντα*
Αυτά που δίνουν νόημα σ’ αυτά που βλέπω πάντα »

Την καρδιά του ακούμπησε στου αγκαθιού την κόψη
Και πίεζε μέχρι να σβηστεί του κόσμου αυτού η όψη
Και έμεινε να κείτεται , νεκρό μέσα στο χιόνι
Μέχρι που ήρθε το πρωί και φώτισε την πόλη


Και πάνω από το πτώμα του κόκκινο λουλούδι
Κόκκινο τριαντάφυλλο φτιαγμένο από τραγούδι

Το παλικάρι ξύπνησε απ’ της νυχτιάς τον ύπνο
Και η κόκκινη ελπίδα του τον πρόσμενε στον κήπο

Πήρε τον μικρό ανθό μαζί του αυτό το βράδυ
Το ‘δωσε στην αγάπη του και πρόσμενε ένα χάδι
Αυτή όμως προτίμησε για δώρο ένα βραχιόλι
Και χάρισε το χάδι της σε κάποιο άλλο αγόρι

Ο μαθητής παράτησε λοιπόν τον έρωτά του
Και ο χρόνος έσβησε το πάθος στην καρδιά του
Θυμάμαι όμως που πέταξε τον κόκκινο ανθό
Και ρόδα τον επάτησε από ένα φορτηγό…

*αβάντα = ωφέλεια, βοήθεια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-08-2008