Ομορφια

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απο τις μύριες ομορφιές που εντός σου κλείς-κι ας είσαι μιά
Ποιά με του στίχου τις γητιές να ζωντανέψω εμπρός μου
Απ’όλες ποιά θα δρόσιζε τούτη την άδροση ερημιά
Τούτη τη στέρφα μοναξιά τ’απόμερου μου κόσμου

Δεν ξέρω,όλες μ’αποζητούν κι όλες η ζωή μου τις χωρά
Ποιά ομορφιά απ’τις ομορφιές θάθελα εδώ να φέρω
Ποιά θα ποθούσα σβήνοντας να ξαναιδώ στερνή φορά
Ποιά πρώτη και ποιάν ύστερη αγάπησα δεν ξερω

Κι όμως βαθιά στου λογισμού τη στέρνα που βουερή σιωπά
Κάποιον ξεκρίνω ανασασμό οπου ποτέ δεν σβήνει
Κάποτε θροίζει μακρινός ,κάποτε ξάφνου αφροκοπά
Μια ομορφιά στις ομορφιές που όλες τις άλλες κλείνει

Πως να την πώ που μοναχός εγώ την ξέρω,άλλος κανείς
Τη γαλανή αγάπη τους αλλού την θέλουν άλλοι
Κι αλλώτικη και πιο τρανή,μα εσύ ψυχή ποτέ δεν λησμονείς
Εκείνη την αγνή,την ταπεινή μα διψασμένη αγκάλη

Ω σε σενα κάποτε ομορφιά θαρθώ το θάμα σου να δώ
Τη μέθη εκείνη τη βαθιά μύριες φορές να ζήσω
Κι αν χρόνοι χίλιοι μούλαχαν να μένω να σκεβρώνω εδώ
Δεν θα πεθάνω ομορφιά σε σένα πριν γυρίσω

Σε σέ να φτάσω αγάπη που εγώ σε ξέρω,άλλος κανείς
Σε σέ που δε σ’απόδιωξε αγάπη μέσα μου άλλη
Οπου και σύ χρόνια πολλά μ’αποζητάς και με θρηνείς
Σε σέ να φτάσω μυστικό του κόσμου μου ακρογιάλι..........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-08-2008