Του αποχαιρετισμού

Δημιουργός: balistreri

...η γκόμενά μου κι εγώ ζούσαμε ευτυχισμένα για 25 ολόκληρα χρόνια....μετά γνωριστήκαμε...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν θα ζητήσω εξηγήσεις
Κι εσύ καρδιά μου μην βιαστείς
Σαν αιμοβόρος βιαστής
Να της μιλήσεις...

Μην χαμηλώσεις το κεφάλι
Και μην δακρύσεις σιωπηλά
Το δάκρυ σου όταν κυλά
Μου φέρνει ζάλη..

Δεν θα καθίσω καν κοντά σου
Μην τύχει και παρασυρθώ
Και θέλω δίπλα να συρθώ
Στο άρωμά σου...

Μην κινηθείς να με φιλήσεις
Κι ούτε στα μάτια να με δεις
Πες ότι θέλεις να μου πεις
Και μην γυρίσεις...

Δεν τρέχω μήπως σε προφτάσω
Τα χέρια μου τ’ αμαρτωλά
Θα ’χω δεμένα σταυρωτά
Μην σ’ αγκαλιάσω....
---------------------------------
Από εραστές, γίναμε φίλοι
Και από φίλοι, δυο γνωστοί
Δυο γιάπηδες μεσοαστοί
Με ένα δυάρι για Βαστίλη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-08-2008