Άπειρο

Δημιουργός: Noldiel, Noldiel στη γλώσσα των ξωτικων

"Και δεν έχει τέλος...και κανείς δεν ξέρει..."

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο σημείο εκείνο
Που οι αισθήσεις βουίζουν
Η βροχή καρδιοχτυπά αναπάντεχα
Και οι σκέψεις σχηματίζουν χάος
Φρενάρω στην απρόσμενη σιωπή
Και σε βλέπω σε θυμάμαι σε ξέρω
Νιώθω το χέρι σου
Να τραβά το δικό μου να με παρασύρει
Η βροχή δυναμώνει
Ακολουθώ
Σιωπηλά πεζοδρόμια
Απόμερες πλατείες
Άδεια διαποτισμένη πόλη
Καινούρια απροσποίητα σχήματα
Στη συνείδησή μου
Αυθαίρετα
Πηγαινοέρχονται μικρές ασήμαντες αμφιβολίες
Μπλέκονται και με συγχύζουν
Σε κάποιο ακαθόριστο σημείο
Νιώθω το χέρι να ξανασφίγγει
Γύρο από το δικό μου
Καταργώ τις σκέψεις
Εκτοπίζω
Τους δρόμους
Τις πλατείες
Τα κτίρια
Τους ανθρώπους
Τα πάντα
Η βροχή γλιστρά πάνω μου
Και σιγά-σιγά με σβήνει
Στο τέλος αφανίζεσαι και συ
Μαζί με τα πράγματα
Εξανεμίζονται και οι έννοιες
Ξαφνικά δεν έχω αντίληψη για τίποτα
Μου μένει μόνο
Η αίσθηση
Για δύο ενωμένα χέρια
Η ηχοβολή της βροχής
Και η πορεία μπροστά
Σπειροειδές νοούμενο
Για αλλοτινό και αναμενόμενο
Άπειρο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-08-2008