Πέντε κομμάτια

Δημιουργός: poetryf

...Θα τα ενώσεις;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περιπλανώμενη σ’ανθρώπων ουτοπίες
Σε δρόμους άδειους, σε κατάγυμνες πλατείες...
Από γινάτι ευνούχιζα ιδιοτροπίες
Με αγιασμό διπλοεξόρκιζα αμαρτίες!

Κόντρα στον άνεμο μα κόντρα και στον Ήλιο
Παντού μονάχη μου και πάντα με μια ρότα..
Τάχα να έκανα εχθρό κάποιο μου φίλο
Τάχα να άναβα σκοτάδια αντί για φώτα;

Μ’ένα μαχαίρι τα αστέρια τώρα σφάζω
Τους γαλαξίες που γεννούν τις προσδοκίες..
Με μια ευχή μου τα ουράνια ξετινάζω
Μήπως εκλείψουν οι επίγειες αδικίες..

Μα ποιος να ακούσει ποιου τ’αυτί ν’αφουγκραστεί
Έτσι βουβή μέσα στο κρίμα κι η κραυγή μου,
Μοιάζει χαρτί που θα καεί ή θα σκιστεί
Μοιάζει με αίμα που αναβλύζει η πληγή μου.

Πέντε κομμάτια και τα ενώνω οι αισθήσεις
Φτιάχνω το παζλ μου και γίνομαι φωτιά...
Θα το μπόρεσεις κάποτε για να με σβήσεις
Ή μια για πάντα θα καούνε τα χαρτιά ;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2008