Το Κούτσουρο

Δημιουργός: bj-counter, Γιάννης

Αφιερωμένο σ' όποιον-αν έχει ... "καεί" !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]ΤΟ ΚΟΥΤΣΟΥΡΟ[/B]



Σαν κούτσουρο κι εγώ στερνό παλεύω να σωθώ
απ’ τη φωτιά του έρωτα μήπως και λυτρωθώ
Μα η φλόγα που με κυβερνά συνέχεια μεγαλώνει
με καίει ανελέητα, σιγά-σιγά με λιώνει.
Το χέρι που με πέταξε μες της φωτιάς τα δίχτυα
αυτό που με αγκάλιαζε σφιχτά την ίδια νύχτα
δε δίστασε να μ’ αρνηθεί μα και να με ρημάξει
κι εγώ ακόμα ένα κλαδί στα τόσα που ’χε κάψει
Για χάρη του αρνήθηκα το μέρος που ’χα ζήσει
εκεί που εσύ με φρόντιζες μητέρα, αγία φύση!
Θυμάμαι που ’μουνα χλωρό κλαρί πάνω σε θρόνο
μου χάιδευε το πρόσωπο ο ήλιος τότε μόνο.
Μα η φλόγα τώρα μ’ άφησε γυμνό να σιγοκαίω
κι ένα παράπονο πικρό κάθε φορά να λέω! [/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2008