Κι άσε με να πεθαίνω

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την μπόρα που σε μούσκεψε, είπα να την μαλώσω,
οι στάλες της μου μοιάζουνε τις λησμονιάς γοργόνες
μα αν τη δροσιά της σου’ παιρνα, με τι να σε μελώσω,
και ποιος μου λέει πως δεν ζητάς της μπόρας τις σταγόνες.

Το σύννεφο που σου ’κρυψε, το αστέρι ένα βράδυ,
με αγέρα το σημάδεψα, και σήκωσα το κλείστρο,
όμως παλιά μου είχες πει: «Μου αρέσει το σκοτάδι»,
και πάλι στου Αίολου το ασκί έβαλα το Μαϊστρο.

Και το κορμί που γλίστραγε πάνω σου σαν αστρίτης
ήθελα με τα βόλια μου, νυχτιές να πετυχαίνω
μ’ αν το ’κανα για σένανε θα ’μουν φονιάς κι αλήτης.
Ζήσε λοιπόν τον έρωτα, κι άσε με να πεθαίνω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2008