Μαρια των κρινων

Δημιουργός: Aris4, χωρις το 4

για τον Διαμαντη Παππα , και ολες τις Μαριες ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποια μπαλαντα νεκρη την ψυχη μου βαραινει
ποιος αποκοσμος ηχος απ ' το στομα μου βγαινει ;
T' ονομα σου μικρη μου που ψελλιζω ακομα
οταν μονος βουλιαζω μες της νυχτας το χρωμα .

Μια γεματη εκκλησια , ενα αδειο μεσημερι
ενας αλλος κραταει το μικρο σου το χερι ,
ενα απροθυμο "ναι" , μια μικρη αβαρια,
δεν ταιριαζουν τα δακρυα με το πεπλο Μαρια .

Με ποδια που τρεμουν περπατας στη θυσια ,
λευκο περιστερι τι εχει πια σημασια;
Ρουμπινια οι σταγονες απ ' το αιμα στο στηθος ,
κι οι καμπανες που ακους ενας πενθιμος ηχος .

Ενα δακρυ που αφηνω στα νωπα μαγουλα σου ,
κι ενα κρινο ξερο , να ' χεις παντα κοντα σου,
τα φτωχα μου δωρακια - θα σου πω την αιτια -
στα σεντονια σου αποψε απλωσε τα Μαρια .
.........................................................................................
Να θυμασαι για παντα μια μικρη συγκυρια
ποσο αγαπουσαμε τους κρινους ,
εγω κι εσυ , μικρη μου Μαρια .........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-08-2008