Πανσέληνος

Δημιουργός: dimvel

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σου μιλάω όπως ο λύκος
που κοιτάζει τη σελήνη
ξέρω είσαι σ’ άλλο μήκος
πόσα άραγε έχουν μείνει;

Η αγάπη δεν μετριέται
στα παλιά που ‘χουμε δώσει
σαν σπουργίτι τυραννιέται
που στο κρύο έχει παγώσει

Δεν ελπίζω , δεν αντέχω
κι αν μ’ αρέσουν οι αυταπάτες
ξέρω ότι πια δεν σ’ έχω
απ’ τη φλόγα έμειναν στάχτες

Καίει το χέρι όταν μ’ αγγίζει
μέσα στο βαθύ σκοτάδι
κι ένας έρωτας δακρύζει
κάτω στις σπηλιές του Άδη

Είμαι τώρα ένα Λάθος
που όλο τη χαρά σου κλέβει
στων ονείρων σου το βάθος
κάτι να σε γοητεύει
δεν υπάρχει από μένα…
Μόνος έχω απομείνει
να σε ψάχνω κουρασμένα
σαν τον λύκο στη σελήνη…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-08-2008