Αμαζόνα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ας μη ξυπνήσω απ’τ’όνειρο αυτό
Που Εσύ τις νύχτες τις φωτόλουστες σαν φλογερή αμαζόνα
Της σκέψης και της νίκης στήνεις τον ομορφότερο χορό
Σπέρνεις ένα πόθο αγνώριστο κι ένα κρυφό αγώνα

Μάταια το φώς του τ’άσελγο χύνει το φεγγάρι
Έρχεσαι Εσύ,μεγάλο τόξο μ’απάρθενη ορμή
Καθάρια βούληση,γιγάντια αρπαγή ,τον ύπνο να μου πάρει
Αλύγιστη κι αμίλητη δονώντας τη σιγή

Ακούω,γύρω ολόγυρα βογκάει το πάτημά σου
Στης θλίψης της ανήκουστης την τρίσβαθη σιωπή
Ο έρωτας αχ,ο έρωτας έχει τ’όνομά σου
Με της φωτιάς με ζώνει την άπονη αστραπή

Ω ιερή πλημμύρα π’ανεβαίνεις ,πάνω μου,βαθιά μου
-Πως η φτέρνα σε θυμάται-.....σαν ποταμός
Και ξεπερνώντας μέσα μου τη δίνη στην καρδιά μου
Με ζώνεις πάλι σαν στερνός της γνώρας μου ωκεανός

Πως έρχεται απ΄την άβυσσο,αγνάντια μου ο ρυθμός
Σαν ήλιος που είναι και δεν είναι να φανεί
Σαν ταξιδιάρης ο ίδιος Πήγασος γυμνός
Παρόμοιος μ’ένα γλάρο,....που χωρίζει πάνω απ’το κύμα στην αρχή

Μ’αυτούσια μέσα μου την πάγκοσμη χαρά
Ξυπνώντας απ’τον ύπνο,ανοίγω τα δυό χέρια εδώ κι εκεί
Με τρίσβαθη αναγάλλια,προσμένω του έρωτα σου την άμετρη σπορά
Την ηδονή σου που όμοια δίνει λαχτάρα στο κορμί......

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-08-2008