Δημιουργός: kostantos_o_melodos, Κωστας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ζω σε μια χωρα, σε μια πατριδα που οριζουν καποιοι αλλοι
που χουν το χρημα, ειναι απο τζακι κι εχουν δυναμη μεγαλη
που τα ονειρα μου, τα φυλακιζουν για να νιωθουνε μεγαλοι...

Μια πατριδα, που σ αγαπα μονο αν δοξα θα της φερεις
που αν υπαρχεις, αν αναπνεεις αυριο ποτε δεν ξερεις,
που για να ζησεις, πρεπει να εισαι με σκυμενο το κεφαλι
κι ετσι να μαθεις, και στα παιδια σου οταν παρουν τη σκυταλη,
που για εναν ψηφο, ολοι φορανε το ωραιο χαμογελο τους
σαν πεσει η μασκα, τοτε αντικρυζεις το φρικτο το προσωπο τους,
αυτη η χωρα, που ολο ζηταει ποτε τιποτα δεν δινει
σαν το κουνουπι, εχει για χομπι της το αιμα να μας πινει,
κι εσυ υπομενεις, και σαν τον σκυλο ολο γλυφεις τις πληγες σου
κι αυτοι γελανε, κι υπολογιζουν μεχρι που ειν οι αντοχες σου
και κανουν παρτυ, τα βατ στο τερμα μην ακουνε τις κραυγες σου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2008