Το τραγούδι του ήλιου

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

Το πρώτο ποιηματάκι μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο ήλιος αρχίζει
τραγούδι να σφυρίζει
που μιλά για τον έρωτα
Για των ανθρώπων τα πάθη
απ΄ των ψυχών τους τα βάθη
που μένουν αφανέρωτα

Για ερωτευμένους που έκλαψαν
για ποιητές που έγραψαν
τα όνειρά τους
Ο ήλιος που κλαίει
στα σύννεφα λέει
να ρίξουν τα νερά τους

Η βροχή που πέφτει
μπαίνει σαν τον κλέφτη
μεσ’ την ψυχή μας
Ξυπνάει, χωρίς να φοβάται
την αγάπη που κοιμάται
κι ορίζει τη ζωή μας

Κι αφού την ξυπνάει
με νόημα γελάει
κι αφήνει την ψυχή
Όπου βρει αγάπη κοιμισμένη
σιγά-σιγά μέσα μπαίνει
κι αρχίζει απ’ την αρχή

Σε λίγο βραδιάζει
ο ουρανός σκοτεινιάζει
το όνειρο τελειώνει
Πέφτει το σκοτάδι
και για ακόμα ένα βράδυ
θα μείνουμε μόνοι

Τη θέση του ήλιου θα πάρει
το ασημένιο φεγγάρι
να μας νανουρίσει
Και προς μεγάλη χαρά μου
μεσ’ τα όνειρά μου
που η αγάπη θα δείξει
θα δω τη μορφή σου
που μ’ ένα φιλί σου
θα με ξυπνήσει.

Και όταν με ξυπνήσει
το άρωμα που θα ‘χεις αφήσει
θα μυρίζει ακόμα
όπως μυρίζει η βροχή
που πέφτει απ’ το πρωί
και μουσκεύει το χώμα

Όταν η γη είναι βρεγμένη
εμείς οι από χώμα φτιαγμένοι
νιώθουμε κάτι
Η μυρωδιά της γης
το νόημα της ζωής
η αγάπη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-08-2008