Ξημέρωσε Αγάπη μου

Δημιουργός: Maximus, Nikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left]Ξημέρωσε Αγάπη μου…
Κοίτα τα χρώματα που σκαρφαλώνουν στο περβάζι
και σαν τ’ αγγίζουμε γκριζάρουν ξαφνικά αργοπεθαίνοντας
μέσα στις αιμάτινες παλάμες μας.
Τα όνειρά τους ,γαμώτο, αργόσυρτα τρεκλίζουν, σακατεμένα όπως είναι,
σακατεμένα όπως μας τα παραδώσαν.

Ξημέρωσε Αγάπη μου…
Τις νύχτες που σ’ αγγίζω , φοβάμαι ο δειλός.
Συγχώρεσε με !!!
Δεν νιώθεις το χέρι μου να τρέμει σαν την κοιλιά σου ακουμπά ;
Τώρα που τα θαύματα στο κόσμο λιγοστέψαν
εσύ θαύματα απλόχερα μπορείς να μας χαρίσεις.
Φοβάμαι Αγάπη μου!
Φοβάμαι! Σ’ αυτό τον κόσμο που όλα δικά τους τα κρατήσαν.
Τις επαναστάσεις!
Την ποίηση!
Την έκφραση!
Τη μουσική!
Το δικαίωμα να ομιλούν μονάχα Αυτοί!
Εμείς δεν είχαμε Πολυτεχνεία για να προδώσουμε.
Εμείς δεν είχαμε Εμφυλίους για να μοιρολογήσουμε τα πεπρωμένα μας.
Μονάχα καρπούς έχουμε στα χέρια!
Αλλά χώμα καθαρό να φυτευτούν Αυτοί δεν μας αφήσαν.

Ξημέρωσε Αγάπη μου…
Χαμογέλα μου! Ακόμα και με στάχτες θα ζωγραφίσουμε Εμείς…
Κι αν πουν πως μοιάζουμε άτεχνοι κι ατέρμονοι στο κόσμο ,
τον κόσμο που οικοδόμησαν
μέσα από τα μάτια μας θα τους τον καθρεφτίσουμε.
Και θα τρομάξουν τόσο που σαν σκιές θα θελήσουν να κρυφτούν
και θα σιωπήσουν σαν νεκροί μες στην ζωή μας.

Ξημέρωσε Αγάπη μου.
Ξημέρωσε!
Και μη δακρύζεις…
Χειμώνας είναι…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-08-2008