Ανασαίνω ανάσες

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

...κινούμενος στα χνάρια του eryx-t

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανασαίνω ανάσες, ακόμα αφημένες,
Βαδίζω βουνά, βουλιμίας βαθιάς,
Γερνάω γρήγορα, γέλια γευόμενος,
Δακρύζω δε δάκρυα, διακριτικά.

Ευχή έχω εσένα, ένα εικόνισμα,
Ζητάω ζωή, ζητάς ζεστασιά,
Ήλιος ήμουν, ηλεκτρική ηρεμία,
Θέλεις θαύματα, θυμάμαι θολά.

Ίδια ικανότητα, ίσως ισχύει,
Και κάνει κεράσματα, κάθε καρδιά,
Λάμπουν λουλούδια, λαχτάρα λουσμένα,
Μιλώντας με μάτια, μιλάει η ματιά.

Νικήσαμε νιότη, νεότεροι νιώθουμε,
Ξεκινάμε ξανά, ξέροντας ξόρκια,
Όμορφα όλα, όπως ονειρευτήκαμε,
Πίσω ποτέ, πιο πολλά περιμένουμε.

Ρωτώντας ρότα, ρίχνουμε ρόδι,
Σκέφτομαι σένα, σκαρί σε στεριά,
Τύχη τεράστια, τρέφουμε τώρα,
Υπάρχω, υπάρχεις, ύστατα υλικά.

Φαίνεται φως, φωτίζουν φιλιά,
Χαιρόμαστε χάδια, χαρίζουν χαρά,
Ψάχνοντας ψήγματα, ψυχής ψιχάλες,
Ωδή ωραία, ως ωδές ωραιότερες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2005