Διαρκείς

Δημιουργός: eryx-t

Αυτό είναι πρόσφατο... κάπου στο τελευταίο δεκαπενθήμερο του 2004...
...Omnes vulnerant ultima necat.
Θα μπορούσε να λέγεται και Αποσύνθεση.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έπαιξα,
έπαιξα τη νύχτα μου
στα δάχτυλα της μιας στιγμής
κει που βάραθρο δώθε, βάραθρο κείθε
Κοίτονται παγωμένες πρότερες
φωτογραφίες σημείων
αιωρούμενου διασταγμοί διαρκείς
φλεγόμενοι, ήπιοι, ίσοι της σιωπής
Διαυγείς ως διάρκειες
Διαρκείς ως καύσεις υλικών
Ήπιοι της σήψης φύλακες επιβλέποντες

Κι αν έλαμψε διάττων της ολόψυχης ευχής
Είσαι μωράκι
μια μακρινή αοριστία στα γόνατά μου
Γονατισμένη προσμονή κι αλήθειας ίδιας πάθος
Τεντωμένη χορδή
χορδισμένη στον τόνο του ανήκουστου τριγμού
Διαυγής ωραία άσχημη ως εσύ
Εντοπισμένη περικυκλωμένη αφύλακτη
Ως κόρη πατρός ανοίκειου
που γέρνει στο αυτί σου ξένος πικρός κι εχθρός
Της χλόης της άνθησης της μυροφορίας
Της διάχυσης της εν νυκτί κατάληψης των αισθήσεων
αδαών επισκεπτών
Χρόνια πριν – χρόνια μετά
στη μνήμη – στην προσδοκία
των ήχων των παλμών των μύρων
της άγριας κατάβασης – κείθε πουθ' έρχονται
αναμμένες κόκκινες γυναίκες αγριεμένες
με τον αστράγαλο χλωρό και που μυρίζει βότανα
ιστορία κομένη φέτα από της λήθης το αποξηραμένο σώμα
τσακ, τσακ, τσακ, γρυλίζει έντομο στο κύτταρό σου
το αύριο το δικό μου μωράκι κι αυτό
γενετικά καθορισμένο στο μετέπειτα

Διάττων της εγκατάλειψης
ειδωμένος εκτός χώρου
βελονιά τη βελονιά ραμμένο σώμα κούρου
στάγδην κεφάλαιο πόθων που ξεχειλίζουν
τη λεκάνη την αυγή την ώρα τη δόλια κατάνυξη
την προσευχή του λύχνου
του τυφλοπόντικα της σάρκας
του αρουραίου της σιωπής
του αχρείου
του μαστρωπού της αύριο
του μελανόμορφου
του διαγράφοντος την πορεία των χόρτων
του άστρου του μικρόκοσμου
του ήσυχου κακού
του αόριστου χρόνου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2005