Ανακάλεμα

Δημιουργός: χρήστος

συγνώμη που επαναλαμβάνομαι....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ' ονείρου ανακάλεμα έσμιξα το σώμα σου,
πλάσμα ήσουν ολοζώντανο κι απτό,
να σου περνώ βραχιόλι στον καρπό
να σου χαϊδεύω τρυφερά το δέρμα σου

Να ακριβοβάφω μοβ τα δυο σου βλέφαρα
-Πάντα με γέμιζε το χρώμα αυτό σαγήνη
κι ας λένε είναι πένθιμο, εμένανε γαλήνη
μου φέρνει, γιατί ανθού θυμίζει πέταλα -

Τη νύχτα σ' αναζήτησα και πάλι χτες
ξύπνησα τρομαγμένος τα μεσάνυχτα
και έμεινα ως το πρωί με μάτια ορθάνοιχτα
να παρατείνω την αγρύπνια με καφέ.

Με ίσκιους να αντικαθιστώ το σώμα σου
Στα άδεια από σένανε σεντόνια
Κουράστηκα. Μα κι αν περνούν τα χρόνια
εμένα το άλικο, πολύ μου λείπει ,στόμα σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2005