Ύμνος στον ήλιο

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

Λιγάκι παλιό και αυτό...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι περισσότερο να γράψω εγώ για σένα
ήλιε που οι ποιητές σε έχουν υμνήσει
σα γιος που φεύγει για τα ξένα
σε βλέπω τώρα να πηγαίνεις προς τη δύση
κι όπως η μάνα μιαν ελπίδα έχει μόνο
να είναι ζωντανή όταν ο γιος γυρίσει
κι αντέχει έτσι τον αβάσταχτο τον πόνο
έτσι κι εγώ σε καρτερώ να ανατείλεις
και άπειρο φαντάζομαι το χρόνο
ως την αυγή που τις ακτίνες σου θα στείλεις
τον κόσμο να ξυπνήσεις που κοιμάται.
Κόσμε στον ήλιο όλα τα οφείλεις
άνθη κι εσείς τα ρούχα που φοράτε
εκείνος είναι που σας τα ‘χει δώσει
μαζί με τ’ άρωμά σας που σκορπάτε
Ο πετεινός τον ερχομό σου έχει προδώσει
ήλιε και τώρα ξύπνησε η πλάση
και η καρδιά μου απ’ την χαρά την τόση
έτσι που πάλλεται θαρρώ θα σπάσει.
Ένα-ένα σβήνουνε τ’ αστέρια
κι όπως ο Όμηρος την έχει περιγράψει
να η Αυγή με ρόδινα τα χέρια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2008